Met elk miljardenpakket aan coronasteun dat centrale overheden uitkeren, wordt de kans op geldontwaarding groter. Zou je denken. Want vooralsnog laat het inflatiespook zich niet zien. Toch zijn er volgens economen drie gevaren, schrijft de Volkskrant.
Er is al inflatieVoor een broccoli betaal je misschien niet veel meer dan een jaar geleden, maar kijk je naar de waarde van aandelen of huizen dan is er wel degelijk sprake van geldontwaarding. De AEX bereikt recordhoogten en een huis kostte vorige maand gemiddeld 9,3 procent meer dan een jaar eerder. Een starter krijgt dus minder woongenot voor zijn euro. Dat is ook niet gek: de centrale banken kopen massaal schulden op waardoor de geldhoeveelheid in de eurozone op jaarbasis met 12 procent stijgt. Een groot deel blijft hangen op de financiële markten waardoor mogelijk zeepbellen ontstaan die vroeg of laat uiteenspatten.
De roaring twentiesEr is nog nooit zoveel gespaard als in coronatijd: 42 miljard euro zette de Nederlander opzij in 2020. In de hele eurozone gaat het om 470 miljard. S&P spreekt van een gigantisch stimuleringspakket, 'maar dan van huishoudens in plaats van overheden of centrale banken'. Wellicht willen we dat komende zomer uitgeven aan reizen, restaurants of concerten. "Eén scenario is dat de Amerikaanse economie zich sneller herstelt dan verwacht", beaamt Jakob de Haan, hoogleraar politieke economie aan de Rijksuniversiteit Groningen. "Dan neemt het optimisme toe en gaan consumenten mogelijk hun spaargeld uitgeven. Het stimuleringspakket komt daar nog eens overheen. In zo'n geval kan de inflatie flink oplopen."
De vergrijzingVolgens steeds meer wetenschappers is er echter een grotere maatschappelijke omwenteling nodig om inflatie te laten terugkeren. Dat zou komende jaren kunnen gebeuren doordat vergrijzing arbeid schaarser maakt waardoor lonen stijgen. Ook gaat deze generatie hun pensioengeld uitgeven, zo schrijve twee wetenschappers, Charles Goodhart en Manoj Pradhan. Zij verklaren de huidige lage prijzen door de goedkope arbeidskrachten in China en Oost-Europa. "Traditioneel verklaren economen inflatie als een gevolg van veel vraag en beperkt aanbod," aldus De Haan. "Deze mannen kijken meer naar langetermijnfactoren, zoals de vergrijzing. Als dat inderdaad de werkelijke oorzaak is geweest van de lage inflatie, heeft het niet zoveel zin als centrale banken het monetaire gaspedaal nog dieper indrukken. Dan moet je je afvragen of het beleid van de ECB, die voor miljarden obligaties opkoopt, wel efficiënt is.'
Tenslotte: enige inflatie is ook nodig. Het zou de berg coronaschuld in ieder geval laten zakken. ABN Amro-econoom Sandra Phlippen: "Een beetje inflatie is juist wenselijk. Dat is tenslotte het hele doel van het beleid dat de centrale banken de laatste jaren hebben gevoerd."
Bron(nen): De Volkskrant