De Britse Helen Russell dacht dat er iets mis was toen haar man op zijn eerste werkdag voor het Deense Lego al om vier uur 's middags thuis kwam. Ze waren van Londen naar
Denemarken verhuisd voor zijn baan. Over het gigantische verschil in werkcultuur schreef ze het boek 'The Year of Living Danishly'. "In Londen zijn lange dagen de maatstaf," begint ze in het Vlaamse opinieblad . "Tot acht uur ’s avonds aan je bureau zitten wordt er gezien als een erezaak, terwijl de Denen dat uitermate inefficiënt vinden. Hier gaat iedereen rond vier uur naar huis om bij de kinderen te zijn of naar de hobbyclub te gaan, nog zoiets typisch Deens." Russell vertelt verder: "Ze bekijken ’s avonds weleens hun mailbox, maar veel minder obsessief dan de Londenaars. Officieel
werken de Denen 37 uur per week, maar recente OESO-cijfers wijzen uit dat dat slechts 33 uur is. En toch hoort Denemarken bij de productiefste landen van Europa." Dat komt, omdat ze zo efficiënt zijn, denkt ze. "Eerst dacht ik dat ze lui waren, maar ze zijn gewoon gefocust. Ze bekijken niet elk half uur hun Facebookprofiel tijdens de werkuren." Daarnaast kunnen Denen rekenen op een sterke sociale zekerheid. "Dus mensen zijn niet zo bang om hun baan te verliezen. En doordat er minder angst is, zijn ze ook gelukkiger en daardoor productiever." Professor Ignace Glorieux van de Vrije Universiteit Brussel deed veel tijdsbestedingsonderzoek en noemt nog een andere verklaring. "Door de protestantse achtergrond zie je in een land als Denemarken, maar ook in Nederland, een strenge arbeidsethiek met veel discipline, maar ook een strikte scheiding tussen werk en vrije tijd. Daardoor krijgen mensen meer rust en wordt de kans op burn-outs kleiner."