Ik ben druk dus ik besta, het is een hardnekkige levenshouding, die ongelukkig en ongezond maakt en uiteindelijk niets eens het zo vurig nagestreefde succes oplevert. Waarom plannen we dan nog steeds elke minuut zo vol dat er geen tijd meer is voor een leuk leven? Bedrijfspsycholoog Tony Crabbe houdt een pleidooi tegen de drukte. ''Ons werkethos dateert nog uit het industriële tijdperk toen alles om productie draaide. Maar we moeten een stap verder zetten in de evolutie,'' zegt hij in Vlaams opinieblad . De psycholoog die onder meer voor Microsoft en Disney werkt, omschrijft in zijn boek 'Busy: how to thrive in a world of too much' het leven van alledag: ''E-mail checken tijdens het ontbijt, ploeterend de dag door, altijd achter de feiten aan rennen, onophoudelijk onderbroken worden, al telefonerend thuiskomen, kinderen geïrriteerd het bed in werken, mail checken, te weinig rust om recreatief te lezen, te weinig tijd om een vriend te zien, te weinig zin om te sporten, halfuurtje op Facebook, een glas wijn, nog een glas wijn, een rusteloze nacht en de volgende dag begint het opnieuw: de eerste blik gaat naar de telefoon op het nachtkastje. Met als resultaat het knagende gevoel tekort te schieten ten opzichte van partner, kinderen, vrienden, familie, de echte carrièredoelen, de eigen gezondheid, de eigen idealen.'' Klinkt niet als iets begerenswaardigs, wel? Toch is het de zelfverkozen werkelijkheid voor velen. Daar heeft Crabbe wel een verklaring voor. ''Drukte houdt drukte in stand. Dat mechanisme werkt zo: drukte leidt de aandacht weg van wat van waarde is, doet een afspraak sneuvelen voor een etentje met vrienden, staat in de weg van een schoolvoorstelling van de kinderen, verhindert een tentoonstelling die je graag had willen zien, schuift een familiebezoek opzij. Dat leidt geleidelijk aan tot een breuk met alles wat ooit plezier, lol, energie en liefde gaf.'' Hij stelt tenslotte dat het die zo belangrijke carrière ook in de weg zit. ''Aan het begin van de loopbaan helpt het om er flink tegenaan te gaan om je te onderscheiden, maar een paar trappen hoger op de carrièreladder werkt iederéén hard, dan red je het niet met nóg meer uren, een nóg grotere productie. Op dit niveau gaat het om 'impact': de ontwikkeling van nieuwe ideeën, nieuwe producten, nieuwe diensten die de organisatie onderscheidt van de concurrentie. Daar is een andere houding voor nodig.''
Bron(nen): Knack