De Amerikaanse regering is er van overtuigd dat heel veel geld uitgeven ons uit de economisch crisis gaat halen. Als we maar genoeg schulden maken komt alles goed. Wat er met die schulden moet gebeuren, zien we dan later wel weer.
Maar daar klopt niets van, zegt Die Zeit.
Als dat waar was, zou de rijkdom van Griekenland en Italië onmetelijk moeten zijn: die twee landen bezitten het wereldrecord schulden maken. En ze zijn niet de rijkste.
Die Zeit voert ook een theoretisch argument aan. De krant citeert met instemming een zeer recente studie (februari 2009) over Keynes van John F. Cogan, Tobias Cwik, John B. Taylor, en Volker Wieland, vier vooraanstaande economen (voor de tekst van de hele studie zie tweede link), die van het Keynesiaanse beleid van president Obama niet veel heel laten.
Zij rekenen voor dat Keynes tachtig jaar geleden gelijk had, maar nu niet meer. Toen werden mensen straatarm als ze hun baan verloren. Kregen ze weer werk, dan gaven ze al het geld meteen weer uit en schiepen daarmee zelf weer nieuw werk. Die zogenaamde multiplier bedroeg ten tijde van de studies van Keynes anderhalf: iedere dollar die de staat in de economie injecteerde, leverde anderhalve dollar aan economische bedrijvigheid op.
Volgens de studie van John F. Cogan, Tobias Cwik, John B. Taylor, en Volker Wieland is dankzij de sociale zekerheid die multiplier nu negatief: het grootste deel van wat de staat stopt in de economie verdwijnt in het niets. Het beleid van Obama zal dus tot niets leiden, denkt Die Zeit en het zou verstandig zijn als de Europese landen hem niet gaan volgen. Want we lenen onszelf dan steeds dieper de put in.
Maar hoe de crisis dan wel moet worden bezworen, wordt helaas niet duielijk.
Bron(nen): Die Zeit Oud-Keynes versus nieuw Keynes
