Wervelwind Margreeth komt eindelijk het Schotse jachthuis opschudden, waar het met alleen Els toch een beetje begon in te dutten. De 49-jarige onderneemster laat er geen gras over groeien en zoekt al snel fysiek contact met Robert-Jan. Wie is hier de jager?
Robert-Jan moet even wennen aan het tijgerprintje, maar smelt toch voor het opgewekte, doch eindeloze gebabbel. Els wordt langzaam een beetje onzeker van de vlotte freelancer "met allerlei projectjes". Robert-Jan roemt haar ondernemersgeest. "Ze moet wel geliefd zijn als zoveel mensen haar willen inhuren."
Het is bijzonder om te zien hoe één persoon zo de sfeer kan bepalen. Met Anne-marie ontstond er in no time een grafstemming bij iedereen, of ze nu door het mooie ruige landschap reden of op het strand waren. Nu wordt de sfeer met 'miss gin-tonic' alleen maar uitbundiger. Zelfs Els maakt een stout grapje: "Houd je van wild? Het vlees bedoel ik dan?" "Nou, Els", reageert Margreeth.
Kasteelheer Albert gelooft weer in sprookjes en Joyce is zijn prinses. Iets wat Malgosja ongetwijfeld ook graag was geweest, maar ze blaast een eenzame aftocht. Ze moet zelf haar loodzware koffer naar beneden sjouwen, terwijl Albert en Joyce ergens zwijmelend in zijn favoriete restaurant zitten. Hij blijkt er met Malgosia ook al een paar wilde nachten op te hebben zitten. Het maakt hem kennelijk niet zoveel uit wie er naast hem ligt.
Arme Anja krijgt me de types wel. Na gekke Joop en stugge Peter is er nu saaie Jan, die zegt te houden van de droge humor van Anja. Maar bij Jan zelf is er nog weinig humor te bespeuren. Misschien moet hij er nog even in komen. Tijdens het eten is het angstvallig stil aan tafel, wat Anja ook probeert. Veel meer dan een ja of nee krijgt ze niet als antwoord. "Kook je met plezier?" vraagt ze. "Ja", is het antwoord. "Het is niet onaangenaam, maar het is alsof ik met gasten zit. Ik vraag dingen maar krijg nooit eens een vraag terug", aldus een teleurgestelde Anja. Zelfs Margreeth zou dit gesprek waarschijnlijk niet op gang weten te houden.
Wat we inmiddels van Jan weten? Hij houdt niet van poezen en stopt gewoon zijn houten lepels in de afwasmachine. Met beide dingen scoor je geen punten bij de Franse krullenbol.
Mike stelt de klassieke vraag aan Lotte: "hoe vind je zelf dat het gaat?" Lotte vindt dat ze nog geen kans heeft gehad om Mike beter te leren kennen en wilde het nog een dag de kans geven, maar zodra ze zegt te twijfelen of er meer in zit dan vriendschap grijpt Mike zijn kans. "Ik voel ook dat we samen die klik niet hebben." Zij houdt van haar skincare-routine, hij smeert liever modder op zijn gezicht. Dat schijnt op zich wel goed voor je huid te zijn, dus daar hoeft het niet op stuk te lopen. Toch gaat Lotte naar huis.