Anja zwijmelt weg bij de zeemansverhalen van Peter en we snappen ineens allemaal waarom Mike afscheid neemt van Charlotte. Ondertussen pakt Malgosja Albert helemaal in.
Aan de Costa Brava neemt Mike zijn mooie meiden mee op een boottochtje. Niet om te ontspannen, nee er staan serieuze vragen op het programma, over kinderen bijvoorbeeld. Mike wil niet echt kinderen, behalve als hij heel verliefd is, dan mag het meteen. De 23-jarige Noor kijkt verschrikt. Maar ze kan al snel weer lachen. Want Mike heeft een vervelende boodschap voor Charlotte. Of is het toch andersom? Charlotte kaapt het gesprek bij de paarden volledig en voor je het weet lijkt het een gezamenlijk besluit dat zij gaat vertrekken. De extreem dominante kok blijft haast obsessief doorratelen. Ineens begrijp je volledig waarom Mike van haar af wil. Als je zelf ook af en toe nog wat wilt vertellen moet je geen relatie beginnen met Charlotte (die misschien ook wel in Spanje is voor een beetje polderroem). Weer terug bij Noor, praat Charlotte maar door: "Wij moeten iets op tafel gooien. We hebben een gesprek gehad en zijn het erover eens dat het heel gezellig is en dat we elkaar leuke, mooie mensen vinden, maar ik ga wel naar huis." Noor is verbaasd en waarschijnlijk niet alleen vanwege de boodschap, maar ook door de knuffel van Charlotte die bovenop haar springt en haar omhelst alsof ze net samen driehonderd dagen in het ISS hebben doorgebracht. "Ik dacht: misschien zijn zij tweeën wel verliefd", zegt Mike nog.
Schipper Peter verovert in Biche in no time het hart van Anja, die wegzwijmelt bij zijn avonturen op de Bintang, een boot waarmee hij naar Mexico, Florida en New York voer en toen ook nog naar Japan en India. "Wat een leuk verhaal", vindt Anja. Wat er zo leuk is, ontgaat de kijker een beetje. Peter maakt zelden zijn zinnen af en somt een willekeurig lijstje verre bestemmingen op. Maar toch, het contrast kan niet groter: Joop loopt treurig in zijn eentje buiten onder een parapluutje door de regen. "Het leek wel of ik niet bestond", moppert hij. Bij Nederland in Beweging doet hij toch opnieuw zijn best. Maar hij probeert te hard, vindt Anja, die Peter maar complimenten blijft geven. Terwijl die een paar houterige passen zet en mompelt dat hij liever naar zijn boot fietst, toch wel 3 kilometer.
De emoties zitten nog steeds hoog bij Ammarie, al heeft ze op 60-jarige leeftijd ook last van fomo: ze trekt zich terug maar duikt toch steeds weer op. Thijz vindt het geen enkel probleem. Sterker nog, de kunstenaar laat weten dat Helena mag gaan. Een donderslag bij heldere hemel voor haar. "We hebben een klik", zegt ze nog enthousiast. Maar Thijz voelt die niet. Helena gaat naar huis. Als ze dat mededeelt aan Ammarie zou je bij haar opluchting verwachten: ze hoeft zich niet meer "te veel" te voelen. Maar nee, Ammarie is niet de makkelijkste: "Dat vond ik moeilijk", zegt ze met trillende stem over het aangekondigde vertrek van Helena. "Ik voel gelijk dat de verwachtingen voor mij dan heel erg hoog worden." Poeh, misschien moet ze nog een paar brandnetelblaadjes en "andere kruiderijtjes" nemen.
Op het Spaanse kasteel is de sfeer een stuk frivoler. Malgosja komt met door haar familie zelf gestookte slivovitsj aanzetten als cadeautje. 70 procent alcohol: "Daar word je blind van", zegt Albert. "Dat is gezond. Als ik ziek ben doe ik een scheutje in de thee en ben ik de volgende dag weer beter", aldus Malgosja. Tot zo ver de cultuurverschillen. Die zijn een stuk minder ver weg in het kerkje van Albert. Daar speelt zich een devoot tafereeltje af. Er worden kruisjes geslagen, geknield, kaarsen aangestoken, gebedjes gepreveld, en dan klinkt ook nog het Ave Marie. Meneer pastoor kan tevreden zijn. "Daar houd ik van, gevoelig maar ook sterk", vindt Albert. Malgosja valt ook in de smaak bij zijn vrienden. Een van hen maakt al avances: "Ik heb een hartstikke leuke vriendin maar ik begin jou ook steeds leuker te vinden." Een kus op de wang van Albert maakt duidelijk dat Malgosja maar voor één iemand gekomen is.