B&B Vol liefde: Margreeth doet iets heel geks en Mirjam vraagt zich af wat de purpose is

Gejuich in Payzac: daar spatten de vonken ervan af (al wil het maar niet boeiend worden). Dat is in Schotland wel anders. Daar gebeurt van alles.

Menig kijker zal zuchtend zijn telefoon erbij pakken op het moment dat we weer naar Payzac afreizen, want - gaap - wat zijn de heren saai. Zelfs een date waarbij Arno geblinddoekt wordt meegenomen weet er geen pit in te brengen. En dat terwijl er nog wel is gezoend in de bosjes, bekennen ze allebei giechelend op de golfbaan. 

De twee verheugen zich nu vooral op 'onder een dekentje op de bank'. Maar Arno laat wel weten dat hij zich niet helemaal laat gaan, omdat er nog andere mannen komen. Nee, pas op, maak het niet te wild. 

In Hoedspruit gaat het er wel wild aan toe. Het is feest tot diep in de nacht en Mirjam komt met kleine oogjes tevoorschijn de volgende ochtend. Rick wilde wel naar bed, maar hij moest Country Roads spelen. Vindt-ie zelf ook niets aan, maar hij kon er niet onderuit. 

David en Mirjam moeten elkaar nodig beter leren kennen en dus gaan ze de bush in, maar het begint al lekker: Davids grootste wens is een babyleeuw vasthouden. Wat? Mirjam grinnikt en denkt waarschijnlijk dat hij een grapje maakt, maar nee. Toch blijft ze goedgemutst, al wordt ze helemaal gek van het zingen van Rick. Een liedje bij een kampvuur is romantisch en gezellig, maar élke stilte opvullen met het zoveelste campingnummer is te veel van het goede, lieve Rick. "What is the purpose of this?" vraagt Mirjam zich in goed Engels af. "We kunnen toch wel even stil zijn, maar dan komt er weer een nieuw liedje." Eigenlijk trekt ze haar conclusies: "Het blijft bij Rick bij leuk en schattig, maar het komt niet verder." Of de stugge Chileen nou wel de feestvreugde gaat vergroten, valt ook te betwijfelen.

Louise moet en zal duidelijk maken dat ze een bijzondere band met Schotland heeft. "De uitzichten, de mystiek", zemelt ze. Ze houdt ook van de galante kant van Robert-Jan. "Want dat zie je niet veel meer." Dan doet ze er nog een schepje bovenop. In een droefgeestig gebied staat een soort landhuis. En Louise wordt helemaal emotioneel van de adembenemende schoonheid, die de kijker volledig ontgaat. Maar Robert-Jan snapt haar volkomen. "Het is niet de eerste bij wie ik het zie. Ik zat er misschien wel op te wachten, zeker bij jou." Het levert haar een knuffel op van de grote chef. Margreeth is wat dat betreft prettig nuchter: "Ik dacht dat ze in de wind stond en daarom traanogen kreeg." 

Weer thuis gebeurt er iets heel geks: Margreeth kondigt aan dat ze naar huis gaat voor haar werk. "Een hele gave aanvraag voor een superleuk evenement." Ze heeft al een vlucht geboekt. "En om maar direct duidelijk te zijn, daarna kom ik niet terug", klinkt het gedecideerd.  Robert-Jan vindt het heel jammer. "Ik zag hem niet aankomen. Het is unfinished business. Is het relatiemateriaal? Zo ver was ik nog niet." Niemand gelooft toch iets van die 'superleuke' opdracht, waar de zzp'er uiterst vaag over blijft? Mogelijk zag ze al in dat het niets zou worden tussen haar tijgerprintje en zijn tweed.  

Yvonne houdt wel van moestuinen, maar om daar nu écht mee bezig te gaan in de regen? Heel enthousiast kijkt ze niet. De knappe Amsterdamse vindt het nog steeds allemaal veel te stil. In een uiterste poging er nog wat van te maken neemt Thijz haar mee naar een oud stadje, waar de sfeer helaas niet heel veel beter is. Het duo zit op een troosteloos terrasje met een biertje, en nog maar een biertje. Het weer laat het net zo afweten als de gespreksstof. Thijz maakt nog een slechte grap over tequila en dan valt het weer stil. Samen zuchten blijkt het geestigste moment van de middag.