Deze Winter Vol liefde is een ode aan Michiel: "Zijn laadjes vol? Nou, nu zitten mijn laadjes even vol"

Aflevering 5 was de grote Michiel-show, op een positieve manier. De Limburger kwam eindelijk voor zichzelf op, ook al kreeg hij natuurlijk het snerende deksel op zijn neus. Geeft niet Michiel, met opgeheven hoofd naar huis. 

Jan was weer zijn eigen chagrijnige zelf en Michiel kan er niet meer tegen. Ze gaan om onduidelijke redenen op zoek naar een tweedehandswinkel - blijkbaar een hoogtepunt in het uitgestorven Zweedse Småland - maar de ene plek blijkt nog een grotere dump dan de andere. En Jan zou Jan niet zijn als hij daar niet uitgebreid over klaagt.

Hoewel hij nu wel enigszins een punt heeft, is het de druppel voor de altijd vriendelijke Michiel, die geen sneer of snauw meer verdraagt. "Je benadert dingen heel negatief soms en dat vind ik niet fijn", drukt hij zich voorzichtig uit. Jan lacht hem recht in zijn gezicht uit. "Ik krijg daar een rotgevoel van en ik moet dat even kwijt." Jan blijft een beetje flauw glimlachen. En als de emoties hoog oplopen bij Michiel, klinkt het bot: "Zullen we in de auto verder praten, het is steenkoud. Oh dat mag ik niet zeggen, dat is weer negatief." Wat een ongelooflijk nare man is Jan.

Later heeft ie het over 'ontploffen'. En hij begrijpt niet waarom. "Michiel is ontploft. Ik mag niet zeggen dat het oude rommel is in die tweedehandswinkels want dan ben ik negatief", zegt de cynische brompot tegen zijn vriend Dick, die toch blijkt te kunnen praten. "Maar het is toch ook rommel?" "Ja maar dat mag ik niet zeggen want dan ben ik negatief blijkbaar", aldus Jan. Hij weet heus wel dat het niet om die 'rommel' gaat. Zelden zo'n weinig sensitief persoon meegemaakt, die zichzelf hoogsensitief noemt.

Revanche 

Ook Michiel verliest tenslotte zijn goede humeur. En dan kunnen we eindelijk smullen van zijn tirade: "Ik wil niet boos klinken, maar het was verdorie tijd. Het is negatief op negatief op negatief. Gaat het over kinderen, zegt ie: oh ik haat kinderen. Gaat het over kerst? Oh ik haat kerst en ik haat een kerstboom", begint de Limburger, wiens accent het allemaal net een beetje komisch maakt. "En dan weer zitten zijn laadjes vol. Ja nou, nu zitten mijn laadjes even vol." En dan de uitspraak die op een tegeltje mag: "Ja ik ben ook een emotionele man, maar daar hoeft niet de hele wereld last van te hebben hè."

Maar hij is nog niet klaar: "Waarom nodig je mensen hier uit als je liever alleen bent. Sorry, ik voel hier even een disbalans. Meneer heeft twintig jaar horecaervaring. Hij heeft een eigen hotel gehad en heeft het nu nog niet eens in zijn hele wezen om één gast een ontbijt aan te bieden. Ja sorry dat gaat er bij mij gewoon niet in. En dat heeft niks te maken met: het lukt me niet om attent te zijn. Dit heeft gewoon te maken met asociaal gedrag. Sorry, maar niet sorry."

Uiteindelijk gunt hij Jan nog het initiatief om er een eind aan te breien. Maar er is in deze uitzending maar één winnaar en dat is Michiel. 

Lees ook

Winter Vol liefde: Gerard moet even dimmen, iederéén wordt er ongemakkelijk van

Winter Vol liefde-deelnemer onthult: "Ik ben gewoon gecast"

Winter Vol liefde: wie gaat het hart van moeder Monique veroveren?

Winter Vol liefde: had Judith niet ook genoten als de tandeloze, murmelende boer van 5 kilometer verderop op de bank had gezeten?