De stranden zijn afgeladen, evenals de strandjes langs meren, plassen en rivieren. Want het is erg warm. Maar hoe ‘gevaarlijk’ is het nu werkelijk om je in de buitenlucht onder de mensen te begeven?
NRC zocht het uit en komt tot twee conclusies:
- Er is geen onderzoek waaruit blijkt dat het virus gemakkelijk over wordt gedragen in de buitenlucht. Alle beschikbare gegevens wijzen er op dat besmet worden in de buitenlucht nog niet zo eenvoudig is.
- We weten het niet zeker. Wetenschappelijk is niet aangetoond dat besmetting in de buitenlucht onwaarschijnlijk is
NRC: Al in april stelden Chinese onderzoekers dat het gros van de coronabesmettingen binnen plaatsvindt. Van de uitbraken die zij onderzochten, vond er maar één in de buitenlucht plaats, in een gesprek op straat tussen twee mensen. Een Brits onderzoek dat begin mei de beschikbare literatuur onderzocht kwam grotendeels tot dezelfde conclusie. De meeste typen locaties waar de clusters ontstonden waren (in elk geval gedeeltelijk) binnen, op één na: er werden vier bouwplaatsen gevonden waar mensen besmet raakten.
Patricia Bruijning, epidemioloog aan het UMC: „Het lijkt erop dat je best een aardige concentratie van het virus nodig hebt om tot een besmetting te komen. Daarvoor is langdurige intensieve blootstelling nodig. Als iemand naast jou in de buitenlucht zit, worden zijn aerosolen onmiddellijk verdund en afgedreven.” Het risico op een buitenbesmetting is groter als iemand „langdurig face to face met jou in gesprek is”, zegt Bruijning, of als je bijvoorbeeld samen met iemand intensief en op korte afstand aan het sporten bent. „Dus onder hele specifieke omstandigheden kan het zeker wel, maar de bijdrage van buitenbesmettingen aan de epidemie in z’n totaliteit is waarschijnlijk heel klein.”