Omdat we ons nu eenmaal niet graag met de dood bezighouden, weten we weinig van wat er gebeurt in een
lichaam vlak nadat de dood intreedt. Dat, terwijl er allerlei bijzondere processen plaatsvinden. Als je doodgaat droogt je huid uit, waardoor hij ineen krimpt. Daardoor lijkt het alsof je haar en nagels langer worden, maar dat is niet zo. Enkele uren na je overlijden worden al je
spieren keihard. Dat komt doordat je geen adenosine-trifosfaat (ATP) meer aanmaakt. Dit stofje zorgt er normaal voor dat je spieren weer ontspannen na een samentrekking. Na twee dagen beginnen je spieren af te breken, waardoor je lichaam er weer meer ontspannen uitziet. Direct na je dood ontspannen eerst alle spieren voor ze hard worden. Ook je sluitspier en kringspier. Je kunt daardoor nog een beetje urine en ontlasting kwijtraken. Aangezien al je spieren hun spanning verliezen, is er ook geen druk meer op je voorhoofd. Daardoor verdwijnen die fronsrimpels als sneeuw voor de zon. Als iemand druk op je borst uitoefent of bijvoorbeeld het lichaam omdraait kan er lucht uit de luchtpijp langs de stembanden ontsnappen. Je kunt dan een soort grommend of zuchtend geluid produceren. Zodra je stopt met ademhalen en je hart ophoudt met kloppen beginnen je organen te sterven. Maar niet alle cellen sterven direct. Je hoornvlies, huid en zelfs hartkleppen kunnen 15 uur na het overlijden nog getransplanteerd worden. Als je hart je bloed niet meer rondpompt dan hoopt het zich op. Lig je op je rug dan zakt het bloed bijvoorbeeld naar je billen. Als het daar uren lang blijft zitten zal het permanent de huid verkleuren. Je darmbacteriën kunnen eindelijk vrij bewegen. Ze maken gebruik van de bloedvaten om zich door het hele lichaam te verspreiden. Daarom stinken doden ook zo.