Meer dan een miljoen Nederlanders hebben last van burn-outklachten. Veel mensen die een burn-out hebben gehad zeggen achteraf dat ze het niet zagen aankomen. Ze beschouwden zichzelf als harde werkers, die van aanpakken weten. Toch vallen ze om. Wil je niet in dezelfde val lopen dan is het zaak dat je de symptomen herkent. Psychologen Herbert Freudenberger en Gail North hebben daartoe het twaalf fasenmodel ontwikkeld. Herken je jezelf in een van de fases dan weet je dat je uit moet kijken. Je wil op obsessieve wijze laten zien wat je waard bent. Je probeert de aller beste werknemer te zijn en neemt continu veel verantwoordelijkheid op je. Je werkt nooit hard genoeg voor je gevoel en kunt maar moeilijk stoppen. Je slaapt weinig, eet niet goed en hebt weinig sociale contacten, omdat alles in dienst staat van het werk. Je geeft niet toe dat er iets mis is. Je voelt je bedreigd, paniekerig en opgejaagd. Je verandert je kijk op de wereld. Vrienden en
familie vind je niet langer belangrijk. Hobby's zijn irrelevant. Werk is het enige wat nuttig is. Je vindt collega's maar lui en ongedisciplineerd. Je bent hard en cynisch en vindt dat
problemen niet aan jou liggen maar aan je werkdruk. Je sociale leven wordt steeds kleiner en je raakt geïsoleerd. Mogelijk zoek je ontspanning in
alcohol en medicijnen. Je gedraagt je anders dan vroeger. Vrienden en familie maken zich zorgen. Je vindt jezelf en anderen waardeloos en merkt niet langer meer waar je zelf behoefte aan hebt. Je voelt je leeg van binnen en om daar over heen te komen ga je overdrijven met andere activiteiten zoals seks, sport of alcohol. Je voelt je verloren, onzeker en uitgeput. Je toekomst ziet er inktzwart uit. Een totale geestelijke en fysieke instorting. Je hebt langdurig hulp nodig. Volledig herstel kan jaren duren.