Wereldwijd is thuisbevallen weer in opkomst.
Vrouwen willen een bevalling zoals moeder natuur het bedoeld heeft. De omstreden Amerikaanse gynaecoloog in ruste Amy Tuteur is daar keihard over. Ze ziet hoe niet langer een gezonde
baby voorop staat, maar de bevalervaring van de vrouw. "Veelal zijn het hoogopgeleide witte vrouwen, die het geld en de tijd hebben om te navelstaren," zegt ze in . Nederland is kampioen thuisbevallingen: twintig procent van de vrouwen bevalt thuis. Ter vergelijking: in Vlaanderen is dat slechts 1 procent. Ook wat pijnmedicatie betreft wijken we af van andere landen. In Nederland geldt nog maar al te vaak dat vrouwen vinden dat ze zonder ruggenprik een kind moeten krijgen, ook al lopen sommigen er een trauma van op. De aan Harvard afgestudeerde gynaecoloog Amy Tuteur maakt in haar nieuwe boek Push Back aan de hand van veel wetenschappelijk onderzoek korte metten met deze ideeën. Ook in haar columns voor onder meer The Washington Post trekt ze hard van leer tegen moeders die 'een natuurlijke beval-ervaring' nastreven. 'Nee, het was niet ‘haar lotsbestemming’: je baby stierf omdat je voor een thuisbevalling koos,’ luidt een van haar controversiële koppen boven een blog. Tuteur vertelt daarin over een vrouw die eerder al een keizersnee had gehad en nu twee weken voorbij de uitgerekende datum was. Het duurde uiteindelijk drie dagen voor ze thuis beviel. De baby werd tijdens de bevalling niet gemonitord en kwam levenloos ter wereld. Haar moeder noemde dit ‘haar lotsbestemming’. Maar Tuteur vindt dat onzin: "Dode baby’s als deze kunnen makkelijk voorkomen worden." Aan het begin van de vorige eeuw stierf 7 procent van de baby's binnen een maand na de
geboorte, 1 procent van de moeders overleed tijdens de bevalling. "In weerwil hiervan beweren natuurlijkegeboorte-adepten dat de geboorte veilig is, dat het vrouwenlichaam ervoor gemaakt is en dat we het al eeuwen zo doen. Nee, het lijkt nu veilig, omdat we de nodige medische kennis hebben vergaard. Omdat we nu weten hoe we kinderen, die in een stuit liggen, kunnen redden, hoe we vrouwen met een smal bekken toch kunnen laten bevallen, hoe we baby’s in nood moeten opsporen en hoe hygiëne werkt." Tuteur vervolgt: "Vrijwel alles wat in ziekenhuizen gebeurt, wordt weggezet als onnodige medicalisering of, nog erger, als obstetrisch geweld. Een medische bevalling is een nederlaag, want een goede bevalling is per definitie natuurlijk. Het akelige is dat veel zwangeren in dit verhaal meegaan. Zij vrezen een ‘cascade van interventies’ – van het een komt het ander en voor je het weet heb je als bevallende vrouw een spoedkeizersnee te pakken. Het klopt dat er soms een cascade van interventies plaatsvindt. Maar de oorzaak voor die cascade bij de eerste stap leggen, is als de oorzaak voor je borstamputatie leggen bij het maken van de mammografie waarbij het knobbeltje in je borst werd aangetoond."