Uit een onderzoek van de Universiteit van Göteborg bij muizen en ratten blijkt dat een medicijn dat gebruikt wordt voor de behandeling van
diabetes en
obesitas ook gebruikt kan worden voor de behandeling van alcoholafhankelijkheid. Het geneesmiddel is gebaseerd op het menselijk hormoon GLP-1. GLP-1 staat voor glucagon-like-peptide-1, een hormoon dat vrijkomt tijdens het eten. Komt GLP-1 in het bloed terecht dan stimuleert het de afgifte van insuline en remt het de afgifte van glucagon. Insuline zorgt voor een daling van het glucosegehalte in het bloed, glucagon laat het glucosegehalte stijgen. Mensen met diabetes type 2 zijn minder gevoelig voor GLP-1. Daarom werd een medicijn ontwikkeld, dat net zo werkt als GLP-1. Uit een recent blijkt dat dit medicijn ook gebruikt kan worden voor de behandeling van obesitas. Het middel beïnvloedt de manier waarop de hersenen reageren op voedsel. Het lijkt erop dat het verlangen naar eten afneemt en tijdens het eten sneller een gevoel van verzadiging optreedt. Gewoonlijk wordt in reactie op het drinken van alcohol dopamine vrijgegeven in het beloningscentrum in de hersenen, wat leidt tot een gevoel van euforie. Het GLP-1-achtige middel verhindert het vermogen van alcohol om het dopamineniveau in het beloningscentrum van muizen te doen toenemen, d.w.z. dat de euforie uitblijft. Het medicijn zorgt ervoor dat ratten die gedurende een aantal maanden grote hoeveelheden alcohol dronken hun alcoholgebruik met 30-40% verminderden. Ook verminderde het de motivatie om alcohol te drinken bij ratten die speciaal gefokt werden om veel alcohol te drinken. Het middel kon ook een terugval in overmatig drankgebruik bij ratten voorkomen, wat een groot probleem vormt voor mensen die verslaafd zijn aan alcohol. Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of het middel ook gebruikt kan worden bij de afhankelijkheid van nicotine en drugs.