Obisitas-professor: "Vet is niét onze vijand"

Ons lichaamsvet is veel meer dan die vormloze, vaak ongewenste en vervloekte kwak blubber die alleen maar in de weg zit en met geen stokken de deur is uit te krijgen. Neen, ons vet is iets om te koesteren – met mate – zegt professor Yves Van Nieuwenhove, maag-darmchirurg in het UZ Gent, gespecialiseerd in bariatrische chirurgie, zoals vermageringsoperaties met een dure term worden genoemd. Hij zegt dat in Het Nieuwsblad

Vet is essentieel voor ons lichaam, niet alleen als energieopslag, maar ook als een cruciaal orgaan dat hormonen produceert, zoals leptine, dat de eetlust reguleert. Hoewel overmatig vet kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals chronische ontstekingen en insulineresistentie, is het belangrijk om vet te zien als een noodzakelijk onderdeel van onze fysiologie.

Van Nieuwenhove benadrukt dat diëten vaak onnatuurlijk is omdat geen enkel organisme van nature wil krimpen. Het jojo-effect dat veel mensen ervaren bij diëten, komt doordat vetcellen niet verdwijnen maar wachten op nieuwe calorieën om zich weer te vullen. Hij wijst ook op de rol van genetica en epigenetica in gewichtstoename, waarbij externe factoren invloed kunnen hebben op de genetische aanleg voor vetopslag.

“De genetica speelt zeker een rol. Maar te dik zijn kan niet zomaar aan één gen worden toegeschreven. Er zijn verschillende factoren die ervoor zorgen dat iemand zwaarlijvig wordt. De energiebalans staat centraal. Wat komt binnen en wat gaat buiten? Het metabolisme van de ene kan ietsje anders werken dan bij de andere waardoor het energieverbruik misschien wat groter is. Maar die nature alleen doet het ‘m niet. Nurture – wat je hebt meegekregen voor je opvoeding, hoe je met eten omgaat, wat je eet, hoeveel je beweegt – speelt een minstens even grote rol.”

Het boek van Van Nieuwenhove, "Waarom ons vet niet de vijand is", verschijnt binnenkort en biedt een nieuwe kijk op lichaamsvet als een belangrijk en vaak verkeerd begrepen orgaan.