Vleesetende bacterie rukt op. Wat is het? Hoe komt het? Hoe erg is het?

Als van gruwelen houdt zijn plaatjes van wonden door de vleesetende bacterie jouw ding. Hier, hier en hier bijvoorbeeld.

Het aantal patiënten dat is besmet met een vleesetende bacterie is fors toegenomen. Gebrek aan weerstand door de coronamaatregelen maakt dat mensen bevattelijker zijn voor groep A-streptokokken, die de infectie veroorzaken.

Een klein wondje kan al voldoende zijn, bijvoorbeeld door het scheren of door een muggenbeet. In het beginstadium is er nog weinig te zien aan de huid, maar heeft de patiënt al wel hevige pijn. Patiënten voelen zich ziek en zodra de huid warm en rood wordt, kan dat gepaard gaan met koorts, diarree en misselijkheid. Vanaf dat moment kan de toestand van de patiënt hard achteruit gaan. De huid kan verder verkleuren van paars naar zwart. In dit stadium van ’necrose’ is de patiënt zwaar ziek.

Het is zeer gevaarlijk. Snelheid van ingrijpen is van groot belang. Gebeurt dat niet, dan bestaat de kans op overlijden. De patiënt moet zo snel mogelijk worden opgenomen in het ziekenhuis, antibiotica toegediend krijgen en geopereerd worden, waarbij het aangetaste weefsel verwijderd wordt. Meestal zijn meerdere operaties nodig. Om de diepe wonden die achterblijven te dichten zijn vaak huidtransplantaties nodig. Niet zelden moet een patiënt naderhand naar een revalidatiecentrum.

Bron(nen): DvhN