Waarom je een ander nóóit advies moet geven

Als iemand naar je toe komt met een probleem, hij twijfelt over zijn relatie, een nieuw huis of andere baan bijvoorbeeld, geef hem dan vooral géén advies, zegt klinisch psycholoog Huub Buijssen. Hij haalt in een interview met de Volkskrant een Chinees gezegde aan: Andermans problemen oplossen is kinderspel. De 64-jarige psycholoog ontwikkelde en succesvolle gespreksmethode waar hij onlangs een boek over schreef getiteld 'Mag ik je geen advies geven?' "Elk advies dat je geeft, onthult vooral − misschien zelfs uitsluitend − iets over jezelf," aldus Buijssen. Hoe graag we iemand ook van onze wijze adviezen voorzien, we kunnen het dus beter laten. "Je moet heel voorzichtig zijn met het geven van goede raad. We kunnen vaak niet wachten om iemand advies te geven. Kennelijk denken we: de ander vraagt erom, die legt zijn probleem bij me neer dus er moet een oplossing komen. En hulp bieden voelt goed, het vergroot ons geluksgevoel en ons gevoel van eigenwaarde. Maar hoe verleidelijk het ook is om met een oplossing te komen voor andermans problemen, je moet ervan weg blijven." Waarom dat zo is? "Anders dan we denken", schrijft Buijssen, "is het kiezen van een oplossing geen rationeel maar een emotioneel probleem. Er spelen altijd gevoelens mee, die voortkomen uit persoonlijke waarden. Omdat je als buitenstaander nooit precies weet welke waarden in het geding zijn, laat staan dat je inziet welk risico iemand wil lopen om in strijd met die waarden te handelen, kun je nooit weten wat de beste raad is. Dát is de reden waarom we het advies van een ander zelden opvolgen. En trouwens ook omdat het vervelend is te horen dat de ander het beter weet. Die heeft kennelijk wel de kennis en de moed en de vaardigheden om eruit te komen en wij niet." Buijssen weet ook hoe je iemand wél kunt helpen. Het is verrassend simpel: laat diegene formuleren wat precies het aller grootste probleem is en vraag hoe hij of zij dat het liefste zou oplossen. Praat over de haalbaarheid ervan en help om een stappenplan op te stellen om daar te komen. Maar zeg dus niet wat jij vindt dat die persoon zou moeten doen. Dat bepaalt hij echt liever zelf.

Bron(nen): De Volkskrant