Voedingswetenschappers zijn genuanceerd. Ze zijn voorzichtig met conclusies over wat gezond is en wat niet, omdat ze weten hoe lastig dat te onderzoeken is. Foodbloggers als Rens Kroes of de dames van Green Happiness hebben geen last van dergelijke schroom. Ze weten niet hoe wetenschappelijk onderzoek werkt en denken dat als het voor hen 'goed voelt' het ook zo is. Met hun fancy blogs en simpele teksten worden zij wél geloofd en de wetenschap niet. Daardoor worden de gekste eetpatronen populair. Om de massahysterie die er op dit moment heerst over voeding te beteugelen volgen voedingswetenschappers nu workshops van de Nederlandse Academie voor Voedingswetenschappen (NAV) over hoe je een boodschap kort en aantrekkelijk overbrengt. Dat is van groot belang vindt de NAV. In tegenstelling tot fabrikanten, die vaak stapels bewijs moeten overleggen voor hun voedingsclaims, kunnen bloggers roepen wat ze willen. "Iedereen mag zonder kennis of
opleiding onzin over voeding roepen", zegt Joline Beulens, voorzitter van de NAV. "Consumenten moeten vervolgens zelf inschatten of de informatie klopt maar dat kunnen ze helemaal niet." En dus
stoppen ze met gluten en stappen ze over op veel ongezondere glutenvrije voeding. Of geven ze hun kinderen geen melk meer, terwijl hun botten de calcium goed kunnen gebruiken.
De Volkskrant peilde de stemming onder 25 voedingswetenschappers. Zij vinden dat het debat over voeding zo gepolariseerd is dat het trekken begint te krijgen van een moderne religie, compleet met heilige boeken, duivels en zondig gedrag. "Ik heb een degelijke protestants christelijke opvoeding gehad", zegt de Wageningse hoogleraar voeding en farmacologie Renger Witkamp, "en ik ervaar een enorme aha-erlebnis'."