2 procent heeft eetbuistoornis: 'Begon te trillen en werd als magneet naar koelkast getrokken'

De eetbuistoornis of Binge Eating Disorder (BED) is relatief onbekend, maar komt veel vaker voor dan anorexia en boulimia. Patiënten hebben last van dwangmatige eetbuien, maar vertonen geen compensatiegedrag nadien.

Pas in 2013 is BED als aparte stoornis in psychologiebijbel, de DSM-V, opgenomen. Het belangrijkste verschil met anorexia en boulimia is dat mensen die lijden aan BED niet braken, laxeren, overmatig sporten of diëten om hun regelmatige eetbuien te compenseren. Hierdoor kunnen deze patiënten met morbide obesitas en ernstige gezondheidsschade kampen.

Geschat wordt dat ongeveer twee procent van de bevolking wekelijks dwangmatige eetbuien heeft. Nog eens 1,5 procent heeft een stoornis die lijkt op BED. Anders dan bij andere eetstoornissen zijn er relatief veel mannelijke BED-patiënten. De ziekte gaat gepaard met schuldgevoelens, schaamte en walging.

Pieter (57) vertelt anoniem bij RTL Nieuws over zijn stoornis. "Ook als je fysiek helemaal geen honger hebt, vlak na een avondmaaltijd bijvoorbeeld, móét je gewoon eten. Ik kreeg een raar gevoel in mijn buik, begon te trillen en dan werd ik als een magneet naar die koelkast getrokken, als een junkie naar een fix."

Uiteindelijk had hij een BMI van 46. "Ik durfde bij wijze van spreken niet eens meer een ijsje te eten als ik met mijn gezin op pad was, omdat ik bang was voor wat mensen dan achter mijn rug om over me zouden zeggen. Overgewicht kun je niet verbergen. Je valt op als een zwarte stip op een witte achtergrond, en het stigma is groot."

Bron(nen): RTL Nieuws