In de Volkskrant van 10 januari geeft verslaggever Wilco Dekker de stand van zaken in het boekenvak weer. Het is een zwartgallig stuk. Ook literair agent Paul Sebes maakt zich grote zorgen: er wordt bezuinigd, uitgevers kunnen niet meer twee keer per jaar naar New York, de aanbiedingscatalogi worden dunner, er worden minder debutanten uitgegeven, de voorschotten slinken en last but not least: de omzetten dalen en boekwinkels moeten sluiten. Ik zou er als uitgever een forse winterdip van kunnen krijgen. Maar vreemd genoeg ziet mijn wereld er heel anders uit. Al deze ontwikkelingen zijn weliswaar gaande, maar de vraag is: hoe erg is dat?