Je noemt land, stad en straat en een alleraardigste Karin wijst je de weg. Karin en ik moeten nog wel een beetje aan elkaar wennen. Ze verstaat me niet onmiddellijk. Ik moet veel herhalen. Of dat er droevig uitziet? Dat ziet er heel treurig uit. Ik begon met een zacht Hasselt, zei dat wat harder toen ze mij meldde dat ze me niet verstaan had, articuleerde het de derde keer bijna spastisch en zat na de zevende keer als een ontsnapte gek te krijsen.
Bron(nen): NRC