De song 'Hallelujah' van Leonard Cohen heeft iets onverwoestbaars. Het stamt uit 1985 en vorige maand beleefde het lied in de Verenigde Staten opnieuw een comeback.
Op het ene moment zong Justin Timberlake het aan de piano tijdens een inzameling voor Haiti, deed k.d. lang de song tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen en was het ook te horen bij de Amerikaanse Idols-verkiezing waarin iemand de Jeff Buckley-cover van het lied trachtte te vertolken.
Sinds 1985 is dit al veel vaker gebeurd en de vraag is natuurlijk hoe het kan dat zo'n liedje steeds maar weer komt bovendrijven, of het nou om tv-programma's gaat waarin beginners proberen door te breken of om gelouterde zangers als John Cale. Volgens Vanity Fair kun je dit in ieder geval zeggen: "Each singer really feels the song."Ja, misschien is het wel zo eenvoudig. Maar toch, het raadsel blijft zo veel groter dan de verklaring suggereert. Het lijkt we of bij zanger en publiek hele sterke religieuze emoties loskomen. Zou degene die het zingt het gevoel krijgen dat verlossing nabij is? En wordt dat gevoel overgedragen op de luisteraar? Als u denkt dat u het snapt, klim dan in de pen. 'Hallelujah' is tot nader orde een onverwoestbaar lied en ik geloof dat de Buckley-versie alom wordt gezien als de beste, ze de 2de link Nog een opvallend detail tot slot. 'Hallelujah' is dan wel overal te horen, maar niemand verkocht er veel platen van. Cohen amper 10.000 stuks. En van de zo geprezen Buckley-versie gingen slechts 13.000 exemplaren over de toonbank. Wij hebben een zekere voorkeur voor Alexandra Burke, link 3.
Op het ene moment zong Justin Timberlake het aan de piano tijdens een inzameling voor Haiti, deed k.d. lang de song tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen en was het ook te horen bij de Amerikaanse Idols-verkiezing waarin iemand de Jeff Buckley-cover van het lied trachtte te vertolken.
Sinds 1985 is dit al veel vaker gebeurd en de vraag is natuurlijk hoe het kan dat zo'n liedje steeds maar weer komt bovendrijven, of het nou om tv-programma's gaat waarin beginners proberen door te breken of om gelouterde zangers als John Cale. Volgens Vanity Fair kun je dit in ieder geval zeggen: "Each singer really feels the song."Ja, misschien is het wel zo eenvoudig. Maar toch, het raadsel blijft zo veel groter dan de verklaring suggereert. Het lijkt we of bij zanger en publiek hele sterke religieuze emoties loskomen. Zou degene die het zingt het gevoel krijgen dat verlossing nabij is? En wordt dat gevoel overgedragen op de luisteraar? Als u denkt dat u het snapt, klim dan in de pen. 'Hallelujah' is tot nader orde een onverwoestbaar lied en ik geloof dat de Buckley-versie alom wordt gezien als de beste, ze de 2de link Nog een opvallend detail tot slot. 'Hallelujah' is dan wel overal te horen, maar niemand verkocht er veel platen van. Cohen amper 10.000 stuks. En van de zo geprezen Buckley-versie gingen slechts 13.000 exemplaren over de toonbank. Wij hebben een zekere voorkeur voor Alexandra Burke, link 3.
POPULAIR NIEUWS
Duitsland en andere landen gaan Oekraïense defensie extra helpen
Fluoridevrije tandpasta kost patiënte haar kroon: 'weigering tandarts is totale waanzin'
Bittere pil voor Ivo Niehe: '1,2 miljoen van vraagprijs af'
Filmtip: Cillian Murphy schittert in ingetogen drama Small Things Like These
Cher verloor maagdelijkheid op 14-jarige leeftijd uit 'wraak'
