Een van een klein meisje dat huilt van de pijn, een van een kind dat nog één wimper over heeft na een chemokuur, de laatste tijd zijn er steeds meer hartverscheurende
foto's van zieke
kinderen die het hele
internet over gaan. Maar moeten we dat wel willen? Het zijn altijd ouders die de foto's delen. Zij ontlenen veel steun aan het medeleven van de online gemeenschap, maar voor de kinderen is het niet altijd goed. "Toen mijn 14-jarige zoon zeven jaar geleden kanker had, plaatste ik foto's van hem op een openbare blog", vertelt Marinka Draaier van tegen . "Inmiddels zijn we verhuisd en weet niemand dat hij kanker heeft gehad en dat vindt hij wel fijn. Maar als ze hem googelen zien ze die foto's toch nog." Ze kreeg spijt en haalde haar blog weg. "Maar sommige foto's verdwijnen nooit van het internet." Volgens Marcel Becker, ethicus aan de Radboud Universiteit in Nijmegen draait het vaak alleen om onszelf. "Veel mensen hebben de neiging om zichzelf online op een podium te tillen. Doorgaans is dat vrij onschuldig, maar je ziet dat het steeds verder gaat. Hoe leuker, pittiger, uitdagender, extremer je bent, des te meer aandacht je krijgt." Het is goed om je te bedenken wat je motieven zijn en je af te vragen of je kind het wel fijn vindt om op deze manier aan iedereen getoond te worden.