Ex-PVV Kamerlid Sharpe kreeg er een paar maanden overal in de media stevig van langs. Dat hij een paar veroordelingen had wegens geldklopperij met telefoondiensten stond vast. Maar er kwam steeds meer bij. En na een paar dagen media-activiteit was Sharpe niet alleen een oplichter, maar ook een gewelddadige pornobaas. Ook op Welingelichte Kringen. Het blijkt dat de Raad van de Journalistiek niet veel waardering heeft voor veel van de beschuldigingen. Ze kloppen niet. Sharpe had bij de Raad van Journalistiek een klacht ingediend tegen GeenStijl en de omroepvariant PowNed. Hij was niet blij met een bericht in de kenmerkende GeenStijl vorm. De kop van het artikel: “PVV-kamerlid was internationale pornobaas" Citaat uit het stukje: “Zo leverde Sharpe met zwartesletjes.com een belangrijke bijdrage aan het integratiedebat.” Sharpe noch de Raad van Journalistiek vond het artikel grappig. Sharpe zegt dat de aantijgingen bijzonder ernstig en schadelijk zijn, en bovendien absoluut niet waar. Volgens de Raad is er sprake “van zodanig diffamerende beschuldigingen, dat verweerders deze niet zonder deugdelijke grondslag hadden mogen publiceren.” De Raad acht de klacht dan ook gegrond, omdat die deugdelijke grond niet is aangetoond. De mensen van GeenStijl hadden zich niet verweerd bij de Raad, dus je kon nog volhouden dat het wel klopte. Deze week veroordeelde de Raad echter ook het gedrag van het Eindhovens Dagblad. Die deden veel aan Sharpe, omdat deze in Eindhoven woont. Het ED kwam ook als eerste met de bewering dat Sharpe een atleet met een spike had toegetakeld. Klopt een beetje. Ook teveel beweringen met te weinig bewijs oordeelt de Raad. En het ED probeerde wel aan te tonen dat hun artikel gedocumenteerd was. Er zijn andere dingen gezegd over Sharpe die zeker wel kloppen - zoals zijn veroordeling wegens geldklopperij met 06-lijnen - maar hij is geen pornokoning en dat van die spike is onbewezen.. Vreemd dat bijna niemand die uitspraak van de Raad publiceerde. Want de bewering stond wèl overal. Ook hier.
Powned en GeenStijl: “Nee, een echte vrouwenliefhebber. Wat zeggen we, een PVV'er die wel pap lust van wat vrouwelijk schoon. En van zijn hobby zijn beroep heeft gemaakt. Naam is James Sharpe. Nummer 23 op de lijst. Duiken we in het cv van de dirty ol' backbencher. Sharpe werkte als project manager en director voor Translease International. Een bedrijf in, ehm zeg maar, nou ja, ehm, de communicatiesector. Gespecialiseerd in niche-titels als een kutgeil.com (NSFW), een zaadsnol.com (NSFW) en een veeeel meer. Zo leverde Sharpe met zwartesletjes.com (NSFW) een belangrijke bijdrage aan het integratiedebat. Speciaal voor Dion Graus wordt mijnexiseenhoer.com (NSFW) in de lucht gehouden. Allemaal eenvoudig terug te vinden met domaintools. Zijn we nog wel even benieuwd wat de gedoogsteunbroeders van de SGP vinden van zoveel hitsigheid. "Gratisnatkutje.com (NSFW) zegt u, mevrouw de voorzitter?" Anywaytjes Sharpe. Bedankt voor vele jaren fapplezier. Doe de geile groetjes aan Fleur! Update: Bedrijf van James Sharpe zou veroordeeld zijn wegens misleiden van consumenten. Vanavond bij Straks in het Pownews.”
De Raad van de Journalistiek: Kern van de klacht is dat verweerders onjuiste en ongefundeerde ernstige beschuldigingen aan het adres van klager hebben geuit.
De Raad stelt voorop dat een journalist waarheidsgetrouw bericht. Op basis van zijn informatie moeten lezers, kijkers en luisteraars zich een zo volledig mogelijk en controleerbaar beeld kunnen vormen van het nieuwsfeit waarover wordt bericht. (zie punt 1.1. van de Leidraad van de Raad voor de Journalistiek)
In de gewraakte publicaties wordt onder meer gesuggereerd dat klager zich in het verleden bezig hield met het exploiteren van pornografische websites, waarbij hij is aangeduid als ‘pornobaron’. Verder zijn beschuldigingen aan het adres van klager geuit betreffende mishandeling, bedreiging en oplichting. Klagers integriteit wordt hierdoor in ernstige mate aangetast.
Naar het oordeel van de Raad is sprake van zodanig diffamerende beschuldigingen, dat verweerders deze niet zonder deugdelijke grondslag hadden mogen publiceren. Klager heeft de aantijgingen aan zijn adres gemotiveerd betwist, terwijl verweerders niet aannemelijk hebben gemaakt dat voor de berichtgeving voldoende grondslag aanwezig is.
Het voorgaande leidt reeds tot de conclusie dat verweerders de grenzen hebben overschreden van hetgeen – gelet op de eisen van journalistieke verantwoordelijkheid – maatschappelijk aanvaardbaar is, door over klager te berichten zoals zij hebben gedaan.
Bron(nen): Raad van de Journalistiek Eindhovens Dagblad