De juich-popjes van het Europese parlement

Terwijl stenen door de straten van Athene en Madrid vliegen omdat regeringen pijnlijke bezuinigingen moeten doorvoeren, terwijl in de "rijke" Noord-Europese landen pijnlijke bezuinigingen worden doorgevoerd die de bevolking tot in het diepst van de ziel en de portemonnee raken, besluiten de arrogante oligarchen van het Europees Parlement dat zij de bezuinigingen die hen zijn opgedragen door de lidstaten niet zullen uitvoeren. Iedere vloek, of verwensing die men als belastingbetaler kan verzinnen dekt de lading niet, wanneer het over het spilzieke witteboorden tuig in Brussel gaat. Het parlement wil niet dat er wordt gesnoeid in de begroting voor 2013. Dat bleek dinsdag in het EP in Straatsburg. Een meerderheid stemde voor het terugdraaien van de besparingen die de lidstaten eisen. Het EP steunt de voorstellen van de Europese Commissie i in Brussel om de begroting 2013 met 6,8 procent te laten stijgen naar 137,9 miljard euro. Volgens de EU-lidstaten is een stijging van 2,79 procent meer dan voldoende. Kan het Europees Parlement ontbonden worden? In mijn diensttijd heette wat het EP doet insubordinatie en dat werd bestraft, zo simpel was dat en zo simpel zou dat moeten zijn. De eerste bezuiniging die het EP makkelijk kan doorvoeren is het opschorten van die absurde verhuizing van Brussel naar Straatsburg . Een besparing van 180 miljoen per jaar. Deze perverse maandelijkse verhuizing schijnt belangrijk te zijn voor die jankfransen omdat het de eenheid van Europa aangeeft of iets dergelijks, maar besparen ho maar. Dat willen de juichpopjes van het Europese Parlement niet. Het maakt de volgevreten Europese parlementariërs geen moer uit dat de lidstaten meer moeten betalen voor hun Europese speeltje. Meer mensen naar de voedselbank? Who cares, zolang mijn onkostenvergoeding van duizenden euro's per maand maar niet in het gedrang komt. Echt, het is te ziek voor woorden, het doet denken aan de eerste de beste bananenrepubliek waar een willekeurige dictator aan zelfverrijking doet en zijn bevolking laat stikken. Zoals iedere machthebber, denken zij onaantastbaar te zijn. Het wordt tijd voor de Europese lente, als een dictator als Mubarak het veld kan ruimen, moet dat ook mogelijk zijn voor de vele Mubarakjes in Brussel.
Deze column verschijnt ook op Colomnisten.eu