Zeven soorten kleine kikkertjes - kleiner dan hommels - zijn dusdanig geëvolueerd dat ze minder vingers en tenen hebben om hun grootte aan te passen aan het leven op afgelegen bergtoppen in Brazilië. De grootste van de nieuwe ontdekkingen heeft een maximale volwassen lengte van slechts 13mm. Zo behoren ze nu tot de kleinste gewervelde dieren. Miniaturisering maakt dat de kikkers te voorschijn komen uit hun eieren als volledig gevormde, zij het kleine, volwassen kikkers. Ze slaan het kikkervisjesstadium over en kunnen ook ver van stilstaand water overleven. Dankzij zeer efficiënte absorptie kunnen ze gehydrateerd blijven door water via de huid op hun buik op te nemen uit de vochtige bodem. Marcio Pie, hoogleraar aan de Universidade Federal do Paraná, leidde een team van onderzoekers, die de bergachtige nevelwouden aan de zuidelijke Atlantische kust van Brazilië verkenden. De studie verhoogt het aantal erkende soorten binnen het geslacht met 50% tot een totaal van 21. Ze publiceerden de resultaten van hun onderzoek in het tijdschrift op 4 juni 2015. De kikkers zijn species van het geslacht Brachycephalus, die vaak klein van omvang zijn. Ze leven op 'hemel eilanden', gebieden met hoge bossen op de bergen, omringd door lagere regenwouden. De kleine kikkers hebben zich sterk aangepast aan hun leefomstandigheden en blijven soms beperkt tot een enkele berg. Daar evolueerden ze gedurende millennia in afzondering. Prof. dr. Pie zei dat deze extreme endemie (het slechts voorkomen in een bepaald verspreidingsgebied) hen bijzonder kwetsbaar maakt voor veranderingen in hun habitat. De belangrijkste bedreigingen zijn illegale houtkap en veranderingen in nevelwouden veroorzaakt door de klimaatverandering. Geen van de nieuw beschreven soorten leeft in reservaten. Velen leven relatief dicht bij steden waar de bossen eerder bedreigd worden. 'De echt grote zorg is de klimaatverandering, omdat het nevelwoud afhankelijk is van het delicate evenwicht tussen het water dat van de oceaan komt en de topografie. Als er een soort van opwarming is, is het mogelijk dat dit soort echt vochtige bossen verdwijnt en daarmee alle inheemse soorten, niet alleen de kikkers maar ook andere soorten organismen', zei hij. Dr. Luiz Ribeiro, onderzoeker aan het Mater Natura Instituut voor Milieuvraagstukken, zei dat de nieuwe soorten suggereren dat er veel meer te vinden zijn. ‘Dit is slechts het begin, vooral gezien het feit dat we al extra soorten gevonden hebben, die we nu formeel aan het beschrijven zijn. ‘ De vondst komt op een moment dat er een catastrofale daling is van het aantal amfibieën wereldwijd, die wordt veroorzaakt door een chytrid schimmel. Minstens 200 kikker soorten zijn met uitsterven bedreigd of is in aantal gedaald als gevolg van de ziekte die de schimmel veroorzaakt. Prof. dr. Pie zei dat de kikkers kunnen worden beschermd tegen chytrid door hun vermogen om uit de buurt van de waterbronnen te blijven, waar de schimmel vaak gevonden wordt.