Gekweekte vis is nog slechter dan gewone vis

Misschien troost je jezelf als je vis eet dat je niet bijdraagt aan het leegvissen van de oceanen. Je eet tenslotte kweekvlees. Veel van de vis in restaurants en de winkel komt immer niet uit zee, maar uit viskwekerijen.

Maar het omgekeerde is waar. Uit nieuw onderzoek blijkt dat aquacultuur juist veel minder duurzaam is dan tot nu toe werd gedacht, schrijft Foodlog. Voor het kweken van 1 kilo zalm is niet 1,5 à 2 kilo wilde vis nodig, maar wel 4 tot 5 kilo.

Dit betekent dat naarmate de viskweek zich uitbreidt, een steeds groter deel van de wereldwijde vangst van wilde vis wordt gevoerd aan gekweekte vis, en dus niet beschikbaar is voor mensen.

Zelfs een plantaardig dieet voor kweekvis stoot mensen voedsel uit de mond. Tegenover schattingen die wijzen op een afname van het gebruik van wilde vis tussen 1997 en 2017 staat een vervijfvoudiging van gewasgebruik in dezelfde periode. Het is net als met vlees: als je dieren eet, vernietig je voedsel.

Het houden van dieren vereist meer middelen om hun lichamen groot te brengen en te laten groeien dan je uit het eten ervan kunt halen. Dat is een fundamenteel biologisch feit."

Het eten van vlees is een manier om heel veel voedsel te vernietigen. Het leidt tot aanzienlijke voedselverliezen door de inefficiënte omzetting van plantaardig voedsel naar dierlijk voedsel. Voor elke kilo vlees is gemiddeld 5 tot 13 kilo plantaardig voer nodig. Dit betekent dat een groot deel van het geproduceerde plantaardige voedsel indirect verloren gaat in de vleesproductie.

Daarnaast is de milieu-impact van vlees aanzienlijk hoger dan die van plantaardig voedsel. De productie van vlees vereist veel land, water en energie, en draagt bij aan de uitstoot van broeikasgassen. Ondanks dat vlees slechts 7% van het verspilde voedsel uitmaakt, is de milieu-voetafdruk per kilo vlees veel groter dan die van andere voedingsmiddelen