Sinds Darwin denken we dat Giraffen zo'n lange nek hebben om van blaadjes van hoge bomen te kunnen eten. Een Chinees onderzoek weerspreekt die theorie: de nek van de giraf werd steeds langer omdat mannetjes met hun koppen op elkaar beukten in de strijd om de vrouwtjes. Gaandeweg schakelden ze ook hun nek in om de tegenstander klem te zetten. De mannetjes met een lange nek wonnen dat gevecht vaak van soortgenoten met een kortere nek. En zo werd door de 'survival of te fittest' de nek van giraffen steeds langer.
Het Chinese onderzoek baseert zich op vondsten van de miljoenenjaren oude voorloper van de giraf, de oergiraf Discokeryx xiezhi .