Uit de kraan komt vers water. Denk je. En wat daaraan klopt, is dat het ontdaan is van alles (of bijna alles) wat slecht voor ons is. Maar vers? Jouw laatste slok water bestond mogelijk al voordat de eerste dinosaurussen over de aarde zwierven Water is continu in beweging door de waterkringloop, maar sommige druppels hebben een verrassend lange reis achter de rug.
Water verdampt, condenseert en valt als regen terug naar de aarde. Het infiltreert in de bodem, stroomt door rivieren of komt terecht in de oceanen. Maar sommige watermoleculen blijven veel langer in een bepaalde vorm gevangen. Zo kan regenwater dat in diepe grondlagen sijpelt duizenden jaren onder de grond blijven voordat het weer bovenkomt als drinkwater. In België en Nederland zijn er waterreserves die tienduizenden jaren oud zijn.
Een spectaculaire vorm van oud water vinden we in gletsjers. Wanneer gletsjerijs smelt, ontsnappen kleine gasbelletjes die duizenden jaren geleden in het ijs werden opgesloten. Dit verklaart waarom sommige ijsklontjes ‘sissen’ wanneer ze in een drankje belanden. Wetenschappers kunnen met deze luchtbelletjes zelfs de ouderdom van het ijs bepalen.
Het oudste water in pure vorm werd in 2016 ontdekt in een Canadese mijn. Diep tussen rotslagen zat water dat al 2 miljard jaar volledig geïsoleerd was van de rest van de wereld. Maar dat is nog jong vergeleken met de oeroude oorsprong van watermoleculen zelf. Onderzoek wijst erop dat sommige watermoleculen even oud kunnen zijn als de aarde zelf: 4,5 miljard jaar!
Sommige luxe watermerken spelen in op de mystiek van oeroud water en verkopen flessen met gesmolten gletsjerijs of diep bronwater voor astronomische prijzen. Maar ouder water is niet per se gezonder. In feite kan het juist minder geschikt zijn als drinkwater, omdat het bijvoorbeeld lang niet is blootgesteld aan het zelfreinigende effect van de waterkringloop.
Elke keer als je een slok neemt, is de kans groot dat er moleculen in zitten die al miljarden jaren meegaan. Water is een eindeloos recyclingsysteem, en dat betekent dat je waarschijnlijk al eens eerder een druppel hebt gedronken die ooit deel was van een prehistorische oceaan, een middeleeuwse regenbui of zelfs een Romeins badhuis.