In 2 jaar is Trump er aardig in geslaagd om de tot zijn komst bestaande wereldorde aan te tasten, de grondslagen te leggen voor een recessie en racisme normaal te maken en vooral: kostbare jaren te verprutsen in de strijd tegen de klimaatcatastrophe
Als hij blijft tot 2026 zullen de gevolgen verschrikkelijk zijn.
Maar is die kans reëel? Nee, zegt politieke goeroe Charlie Cook in de Almanac of American Politics 2020, de ultieme gids voor de Amerikaanse politiek.
Er zijn een aantal redenen.
- De Hillary-factor. In 2016 was Trump niet populair, maar zijn tegenstander was ook de minst populaire kandidaat van de Democraten ooit.
- Trumps waardeingscijfers. Het aantal Amerikanen dat tevreden is met Trump schommelt iets boven de 40 procent en is nooit boven de 50 geweest. Dat is uniek.
- Het kiescollege. In 2016 was het voor het eerst in 140 jaar dat de kandidaat die met meer dan 2 procent had verloren toch president werd. Een herhaling is erg onwaarschijnlijk
- De fouten van de Clinton-campagne. Ze nam van staten (die ze later net verloor, met 0,7 procent) zonder meer aan dat ze ze zou winnen. Ze voerde bijvoorbeeld in Wisconsin geen enkele campagne. Clinton was een slechte kandidaat die een beroerde campagne voerde omdat ze toch wel ging winnen.
- De 20 procent vraag. 35 procent van de kiezers weet zeker dat ze op Trump gaan stemmen. 45 procent weet heel zeker dat niet te gaan doen. De verkiezing wordt beslist door de resterende 20 procent. Daarvan moeten meer dan 3 van elke 4 op Trump stemmen