Ze beginnen er aan te wennen, de Duitsers. Eerst mogen ze miljarden overmaken, naar Griekenland, naar Portugal, naar Cyprus. En nadat dat geld is aangekomen, worden de Duitsers beschimpt en wordt Merkel weer eens vergeleken met Hitler. De Duitsers stellen zich sinds 1945 bijna altijd schuchter op, schrijft de Economist daarover. Ze willen niet domineren, maar samenwerken. Maar door de kracht van
Duitsland wordt het land in de rol van leider gedrongen. De Europese unie was bedacht om Duitsland in het gareel te krijgen, maar is geworden tot een machinerie die de Duitse macht alleen maar benadrukt. En in de crisis die Europa nu teistert kan Duitsland twee dingen doen. Lijdzaam toezien, of leidend handelen. Dat eerste is geen optie, omdat het Duitse leiderschap nodig is om uit de crisis te komen. Maar het tweede kan eigenlijk ook niet, omdat de Duisters dan weer voor Führer Maar het ongeduld groeit bij de Duitsers, schrijft de Economist. Steeds maar solidair moeten zijn met zwakke landen gaat vervelen. Zeker als daar beledigingen als beloning voor komen.