Mocht Bahrami dood omdat ze niet blank was en moest NN gered omdat hij blond is?

Terwijl een ingenieur tegen elke prijs moest worden gered, was voor een ter dood veroordeelde buikdanseres met twee paspoorten zelfs één telefoontje te veel, betoogt Herman Vuijsje in NRC. Een samenvatting van zijn betoog: De opschudding over de mislukte helikopteractie heeft de vorige Nederlandse blunder in het buitenland al bijna naar de achtergrond verdreven. Toch is het nog maar twee maanden geleden dat de Iraans-Nederlandse Zahra Bahrami werd opgehangen in Teheran. Minister Rosenthal gaf toe dat hij niet alles in het werk had gesteld om haar het leven te redden. Daarvan had hij slecht geslapen.(...) Deze laconieke afhandeling komt in een nog schriller daglicht te staan na het Kamerdebat over de helikopterkwestie. Een belangrijke verdedigingslinie van de regering was daarbij immers dat Nederland nu eenmaal heel ver gaat als landgenoten moeten worden gered die in levensgevaar verkeren in een dictatuur. Dit was de enige keer in het debat dat premier Rutte echt scherp was: „Het feit dat wij mensen met een Nederlands paspoort die in de problemen zitten, weghalen, is pacta servanda. Dat is hoe wij het doen. Dat is beschaving.” Later erkende het kabinet dat de betrokken ingenieur niet in levensgevaar had verkeerd. Des te opmerkelijker is het dat Ruttes nobele credo een paar maanden eerder klaarblijkelijk niet gold voor Bahrami, wier leven juist wel in gevaar was. Een gerede kans bestaat dat Rosenthal haar van de galg had kunnen redden Zo is hij nooit op het idee gekomen om de telefoon te grijpen en zijn Iraanse collega te bellen. In het geval van mevrouw Bahrami handelde de Nederlandse regering dus onverantwoord, doordat ze te weinig deed. Ook in het geval van ingenieur Paul op het strand van Sirte ging de regering onverantwoord te werk – maar dit keer deed ze juist te véél. Het nonchalant genomen besluit tot de reddingsactie had, als kolonel Gaddafi minder coulant was geweest en de helikoptercrew had gegijzeld, de hele internationale hulpoperatie in gevaar kunnen brengen. Het is een bange en zelden hardop uitgesproken vraag: als in Sirte een buikdanseres met dubbele nationaliteit had moeten worden gered en in Teheran een blonde ingenieur die havens ontwikkelt voor een Hollands bedrijf – was het dan ook zo gegaan?

Bron: NRC niet online