Over de Rabbijn die vermoedelijk niet werd geslagen

Rabbijn Heintz uit Utrecht zou op 29 maart mishandeld zijn in winkelcentrum Overvecht. Zijn echtgenote zei dat er sprake was van een antisemitische daad, de verdachte zou nadruk hebben gelegd op het gegeven dat de rabbijn Joods is. Het incident zorgde voor de nodige ophef, omdat het antisemitisme toeneemt in Nederland. En het zou een nieuw dieptepunt zijn als het echt gebeurd is

Maar is de rabbijn ook echt geslagen en antisemitisch bejegend? Justitie en politie twijfelen sterk. De vervolging van de vermeende dader is gestaakt, de zaak geseponeerd.

Twitter is uiteraard razend. Het is het definitieve bewijs van de teloorgang van de cultuur en beschaving. Je mag van de D66-justitie nu zelfs rabbijnen slaan. Of zit het anders? 

De onvolprezen journalist Chris Klomp zocht het uit. Hij is een eenmans-bedrijf die bestaat van donaties en hij is die donaties dubbel en dwars waard. Want hij zoekt dingen uit.

Naar de dader (40) hoefde de politie niet te zoeken: die meldde zichzelf toen hij merkte dat hij werd beschuldigd van een haatmisdrijf. Hij verklaarde dat er weliswaar een ruzie was geweest, maar dat hij geen discriminerende taal had geuit en ook zeker niet had geslagen.

Uiteraard geloofde de politie de man niet op zijn woord. Maar ook de bewering van de rabbijn diende te worden onderzocht. Hiervoor werden bewakingsbeelden van winkels opgevraagd en getuigen gehoord.

Het grootste deel van de confrontatie tussen de rabbijn en de plaatsgenoot bleek inderdaad op beelden terug te zien. Er was inderdaad sprake van ruzie en wat duw- en trekwerk, maar nergens op de beelden is te zien dat de rabbijn werd geslagen.

Het getuigenverhoor in de zaak leverde ook niets op. Niemand die door de politie was gehoord verklaarde iets gezien te hebben van een mishandeling en ook discriminerende taal werd niet gehoord. En dat in een druk winkelcentrum.

Er waren dus twee beweringen. De Rabbijn die zei op antisemitische gronden mishandeld te zijn en de vermeende dader die zei dat er slechts een woordenwisseling was geweest waarbij het jodendom geen enkele rol speelde.

De rabbijn stond in zijn bewering alleen (of samen met zijn vrouw met tweeën), de vermeende dader had de camerabeelden en de getuigen aan zijn zijde.

En dus was er geen zaak. En functioneerde de rechtsstaat precies zoals hij bedoeld is. Op basis van feiten en niet op basis van twitter.