Waarom het sociaal is minder asielzoekers toe te laten

Een paar weken geleden was ik bij de poort van opvangcentrum Ter Apel om een Afrikaans gezin te brengen. Ze hadden dankzij de kerken een aantal weken in Amsterdam gelogeerd nadat ze in Ter Apel een nacht buiten hadden geslapen. Een gezin met twee kleine meisjes van 2 en 4.

Toen ik ze bracht was er weer ruimte voor aanmelding. Later had ik nog contact: ze zitten nu in een hotel bij een klaverblad. Hun asielprocedure is nog altijd niet begonnen. De IND heeft het te druk.

Als het over asiel gaat, is het land netjes verdeeld: als je links bent wil je dat Nederland alle asielverdragen naleeft en dus iedereen tot het land toelaat die formeel aanspraak kan maken op toelating. Als je rechts bent wil je dat juist niet. 'Nederland is vol'.

Maar als je echt bekommernis voelt voor mensen die hier naar toe komen voor een beter leven is het niet vanzelfsprekend om de komst van asielzoekers toe te juichen. We hebben als land asielzoekers namelijk heel weinig te bieden. Het Afrikaanse gezinnetje zal van het hotel naar een asielzoekerscentrum gaan, zal daar heel lang blijven, totdat hun asielverzoek is afgewezen. En dan moeten ze weg of worden ze illegaal. De kinderen zijn dan vier of vijf jaar ouder, hun kans op een behoorlijk leven nog altijd even klein.

Daar is niets sociaals of links aan.

We zijn als land op dit moment niet in staat om

Dat is schande. Maar het is wel een feit.

En dat komt niet omdat Nederland vol is. Want dat is onzin. Er is tenslotte wel ruimte voor tienduizenden studenten en heel veel (Europese) arbeidsmigranten. Het komt omdat we als samenleving niet bereid zijn werkelijke gastvrijheid te tonen. We laten mensen binnen omdat dat moet, maar verhinderen vervolgens dat ze een menswaardige toekomst kunnen opbouwen.

Asielzoekers zijn op veel plaatsen beter af dan hier. Het is dus sociaal nieuwkomers af te raden hun heil hier te zoeken.