Na de akelige dingen die gebeurden in
Amsterdam - een ongelukkige mis van Jodenhaat, woede om Gaza, hooligan-geweld en pech - hebben de meeste Haagse politici uit alle macht geprobeerd zoveel mogelijk de boter te braden uit wat gebeurd was.
Geert Wilders gebruikte uiteraard de kans voor open doel om te pleiten voor het marginaliseren van de moslims in Nederland, Yesilgöz probeerde niet voor Wilders onder te doen, en de BBB-voorvrouw had een eigen vondst: ze wil een deel van de pers - de Marokkaanse uiteraard - verbieden.
Niet echt stappen op weg naar rust en verbinding. Daar was de premier aanvankelijk ook niet op uit. In zijn persconferentie gooide hij olie op het vuur door 'de' integratie van moslimjongeren als mislukt te verklaren. Daarmee gooide hij een miljoen moslims onder de bus. Allemaal om Geert te behagen.
Schoof werd gisteren al genuanceerder, mogelijk omdat hij begrijpt dat het niet de taak is van een premier groepen Nederlanders tegen elkaar op te hitsen. Op het zijtoneel is er dan nog DENK die lijkt te vinden dat de aanvallen op individuele Israëliërs hun eigen schuld is, en eerder een daad van rechtvaardig verzet tegen de oorlog in Gaza dan een schande.
Vandaag moeten de Haagse politici kiezen: willen ze bijdragen aan een beter Nederland of bijdragen aan meer zetels in de peilingen. Ik ben nog gerucht op het antwoord.