We moeten onze borsten bevrijden!

De New York breekt Lauren Michele Jackson een lans voor de (vrouwelijke) borst. Vrouwen tobben wat af over hun borsten. Ooit was het gewoon een onderdeel van het vrouwelijk lichaam, symbool voor het moederschap. Mara de laatste eeuw zijn borsten veel meer geworden. En de regels van het spel veranderen voortdurend. Als je als puber gezegend bent met je borsten kunnen ze 20 jaar later uit de mode zijn.

In onze maatschappij worden borsten vaak onderworpen aan wisselende beperkingen en tegenstrijdige normen. Deze beperkingen variëren van verwachtingen over hoe borsten zouden moeten uitzien en of ze wel of niet gesteund moeten worden door een beha, tot de juridische en culturele regels over wanneer en waar ze getoond mogen worden. Het is tijd om deze beperkingen te heroverwegen en onze borsten te bevrijden, vindt de New Yorker. .

De culturele perceptie van borsten is door de jaren heen sterk veranderd. Ooit werden ze vooral gezien als symbolen van vrouwelijkheid en vruchtbaarheid. In de onze tijd worden ze vaak geassocieerd met seksualiteit en worden ze beoordeeld op basis van esthetische criteria. Dit heeft geleid tot gevoelens van ontevredenheid en ambivalentie onder veel vrouwen ten opzichte van hun eigen borsten. Er zijn maar weinig vrouwen echt tevreden met hun borsten

Sarah Thornton beschrijft in haar boek “Tits Up: What Sex Workers, Milk Bankers, Plastic Surgeons, Bra Designers, & Witches Tell Us About Breasts” dat veel Amerikaanse vrouwen ontevreden zijn over hun borsten. Ze stelt dat we borsten moeten bevrijden door een meer waardering en begrip te hebben voor de vrouwen die ze hebben. Deze bevrijding begint vaak met de manier waarop we over borsten praten en de namen die we eraan geve .

In de afgelopen decennia zijn schoonheidsidealen verschoven, waarbij de voorkeur soms verschuift van borsten naar andere lichaamsdelen zoals billen. Dit wordt geïllustreerd door de afname van borstvergrotingen sinds 2007, terwijl de interesse in bilvergrotingen is toegenomen. Deze veranderende idealen beïnvloeden de manier waarop vrouwen hun eigen lichaam zien en waarderen .

De emancipatie van borsten gaat verder dan alleen het veranderen van schoonheidsidealen. Het omvat ook praktische en juridische aspecten, zoals de strijd om vrouwen toe te staan topless te zijn op dezelfde manier als mannen. Activisten zoals Carol Leigh, ook bekend als de Scarlot Harlot, hebben topless protesten georganiseerd om te vechten voor lichamelijke autonomie en gelijke rechten. Ondanks enkele juridische successen blijven er veel culturele en sociale barrières bestaan .

The New Yorker: Door een breder begrip en waardering voor borsten te bevorderen, kunnen we bijdragen aan een samenleving waarin vrouwen zich vrijer en zelfverzekerder voelen over hun eigen lichaam.