De tijden van blote borsten op het strand lijken voorbij. Hoe komt dat?

Twintig jaar geleden was het een verworvenheid, die door veel vrouwen als bevrijding werd gezien: blote vrouwenborsten waren niet langer aanstootgevend. Maar even geruisloos als de trend begon is hij ook weer verdwenen. Niet alleen op het strand: zelfs in saunacomplexen winnen de badkledingdagen aan populariteit.

Hoe komt dat?

Er is iets wonderlijks aan de hand, zegt hoogleraar psychologie Liesbeth Woertman tegen Het Laatste Nieuws. “Aan de ene kant is het vrouwenlichaam extreem geseksualiseerd. Overal zijn er borsten te zien: op het internet, op sociale media, op televisie. Tegelijk vinden we het moeilijker dan ooit om ons eigen naakte lichaam te tonen.” Allemaal de schuld van de nieuwe preutsheid, lezen we dan. Maar dat is niet waar. Want de bedenking van de schaamstreek en de (vrouwen)billen is steeds miniemer. “Het is maar de vraag of het wel om echte preutsheid gaat”, bevestigt Woertman. “Weet je wat het is? Het vrouwenlichaam is zo geseksualiseerd dat we er ons geen raad meer mee weten. Eigenlijk zijn we gewoon met z’n allen veel onhandiger geworden. Dankzij #metoo is er eindelijk maatschappelijke en politieke aandacht voor seksueel wangedrag, maar het zorgde daarnaast voor terughoudendheid. De duidelijke grenzen zijn weg: aan de ene kant kan alles, en tegelijkertijd ook weer niet.”

Maar ook de alom aanwezige camera speelt een rol, vindt seksuologe ­Goedele Liekens. “Je zult maar ergens topless op een handdoek gaan liggen, en iemand zet je zo op de foto.”

Bron(nen): HLN