Nog maar een half jaar geleden was hij oppermachtig. Hij schafte de democratie min of meer af, annexeerde een deel van een buurland, schoffeerde het westen en vooral Amerika. Maar toen gingen 2 dingen mis: Poetin verkeek zich op de bereidheid van Amerika en Europa om hem met sancties dwars te zitten vanwege zijn annexatie van de Krim. Het westen moest bijna wel stoer zijn toen de Russen een vliegtuig vol onschuldigen uit de lucht hadden geschoten. Die economische sancties kwamen echt aan. Maar toen daalde de olieprijs ook nog. 95 procent van de exportopbrengsten van Rusland bestaan uit olie- en gasexport. Dus sinds de olieprijs van boven de 120 dollar per vat naar onder de 70 dollar per vat daalde, stortte de Russische economie in. Eerst halveerde de roebel in waarde en toen begon de hele economie tot stilstand te komen. Kapitaal stroomt in grote hoeveelheden het land uit. De Economist oppert dat slechts een kapitaal-exportverbod dat tot staan kan brengen. De rijken die Poetin de afgelopen 10 jaar steunden, deden dat omdat hij de economie tot bloei bracht. Dat hij autocratische trekjes vertoonden namen ze voor lief. Maar nu kan Poetin niet meer leveren: hij heeft wel nog steeds een grote mond, maar het land is er bijna nog slechter aan toe dan onder Jeltsin. Rusland-watchers houden het voor mogelijk dat de positie van Poetin intern onder vuur komt te liggen en dat hij zal worden verslagen door een paleiscoup. Hebben we voor niks geprobeerd vrienden te blijven...