Femke Halsema over haar kind, haar man en haar prachtige baan

Femke Halsema vertelt in een mooi, openhartig gesprek met Het Parool (lees het hier) over hoe ze na anderhalf jaar steeds meer plezier heeft in haar ambt: burgemeester van Amsterdam. En hoe en waarom ze heeft gekozen voor een strengere opstelling dan haar voorgangers als het gaat om drugshandel en verloedering. Niet alles mag meer.

En uiteraard wordt haar gevraagd naar de kwestie met haar minderjarige kind, die kattenkwaad uithaalde, waarop dankzij De Telegraaf een heuse hetze tegen Halsema losbrak. De krant verzon dat Halsema´s kind een gewapende overval had gepleegd en rectificeerde die onzin uiteraard nooit.

Het verhaal:

,,Die last heb ik ook gedragen, daarom zit ik hier nog. Ik heb er verdriet over gehad, omdat op dat moment mijn gezin leed onder mijn werk en bekendheid. Vooral mijn zoon werd geraakt. Dat heeft ons allemaal pijn gedaan.”

,,Nee. Ik had er hartzeer over dat mijn kind beschadigd dreigde te raken en ik heb mij als moeder schuldig gevoeld en me afgevraagd: komt dit door mij of door mijn werk? Maar het komt doordat journalisten de grens van het privédomein niet in acht hebben genomen.”

,,Het zou tegenover mijn gezin een heel slecht voorbeeld zijn geweest als ik op dat moment was weggelopen. Mijn zoon had zich al schuldig gevoeld omdat hij bang was dat hij mij schade had toegebracht, hoe zou hij zich gevoeld hebben als zijn moeder hierdoor was gestopt? Die last zou ik mijn kinderen nooit willen meegeven. Zij zijn niet verantwoordelijk voor mijn werk en mijn welzijn, alleen voor dat van zichzelf.”

,,Ik kon niet accepteren dat ondeugdelijke informatie over mijn kind werd verspreid, waardoor hij nodeloos beschadigd zou worden. Het tweede was de suggestie dat ik als bestuurder een doofpot had gecreëerd. Ik wilde verantwoording afleggen aan de Amsterdammers over mijn bestuurlijke integriteit.”

,,Mijn man zal niet snel meer een interview geven. Hij wilde de schuldvraag weghalen bij ons kind en zelf de verantwoordelijkheid nemen. Maar de uitwerking had, zacht gezegd, beter kunnen zijn.”

Bron(nen): Het Parool