PVV-leider
Geert Wilders heeft tijdens
deze kabinetsperiode zijn ‘eerste grote politieke fout’ begaan,
volgens politiek analist Jurjen van den Bergh. De reden? Hij hield te
hardnekkig vast aan de vorm van een asielnoodwet. “Het wordt steeds
duidelijker dat ondanks de hoeveelheid macht die Wilders heeft, die
macht niet onbeperkt is”, aldus Van den Bergh van campagnebureau
DeGoedeZaak op BNR.
Asielnoodwet op de klippen?
Het begint er steeds meer op te lijken
dat Wilders’ felbevochten asielnoodwet het niet gaat redden. Zelfs
premier Dick Schoof heeft inmiddels laten doorschemeren dat er naar
alternatieven wordt gekeken. Maar wat doet Wilders? Die houdt koppig
vol dat er wat hem betreft geen andere opties zijn.
Maar nu de Eerste Kamer de noodwet
heeft afgewezen, ambtenaren fikse kritiek hebben, en verschillende
maatschappelijke organisaties dreigen met een rechtsgang, lijkt
Wilders wil niet langer wet. Samen met waarnemend NSC-fractieleider
Nicolien Vroonhoven voert de PVV-leider onderhandelingen met premier
Schoof om zijn oorspronkelijke plan in een haalbaarder vorm te
gieten.
Faber buitenspel
Opvallend in het hele drama: Wilders’
asielminister, Marjolein Faber, is afwezig aan de
onderhandelingstafel. Volgens Van den Bergh geeft het feit dat
Wilders nu zelf met Schoof onderhandelt een duidelijke boodschap af:
Faber heeft zijn vertrouwen verloren.
Dit werd pijnlijk duidelijk toen Faber
aankondigde dat ze de ‘dragende motivering’ voor de invoering van
de noodwet had afgerond. “Een uur later zeiden alle
fractievoorzitters van de coalitie, inclusief Wilders, dat ze geen
idee hadden waar ze het over had en dat het een misverstand moest
zijn.” Faber moest daarop haar woorden inslikken en liet weten dat
de motivering nog niet klaar was.
Macht terugpakken
Door deze hele soap lijkt Wilders 'een
deel van de controle verloren', constateert Van den Bergh. “Die
gaat hij nu weer proberen terug te krijgen door het over een andere
boeg te gooien.” Politicoloog Mariken van der Velden denkt dat
Wilders de macht kan herwinnen door de noodwet zelf los te laten en
zich volledig te focussen op het doel: strengere migratieregels. “Hij
kan dit makkelijk terugspinnen door te zeggen: ‘Noodwet of
spoedwet, wat we wilden is strengere migratieregels. Ik heb het
geregeld, kijk maar’.”