De 23-jarige Roosendaler Patricio dos Dantos uit Angola moet half april het land uit. Sinds zijn elfde woont hij in Nederland. Van Angola weet hij niets en daar wordt het niets. Hier is hij geaard en geliefd. Daar een vreemde.
Patricio viel in 2007 net niet onder het Generaal Pardon; hij was te jong en eind 2012 ook net niet onder het Kinderpardon, hij is te oud. Hij is een sprekend voorbeeld van hoe een systeem onmenselijk kan uitpakken, maar toch eist het syteem: Patricio moet weg.
Inmiddels proberen zijn advocaat en organisaties als Defense for Children te voorkomen dat hij wordt uitgezet. Ook de politiek van Roosendaal, zijn studiegenoten, zijn voetbalelftal nemen het voor hem op. Maar het lijkt allemaal tevergeefd: binnenkort moet hij weg.
POPULAIR NIEUWS
‘Statiegelddirecteur’ Hester Klein Lankhorst over de afvalchaos in de steden:‘Ik vind niet dat het mis is gegaan.’
Waarom je beter geen halve wasjes kan draaien
Smerige parkeerplaatsen en vrachtwagens langs de vluchtstrook: Truckers vechten elke avond om een plek
Klaas Knot: belastingstelsel aan ingrijpende hervorming toe
Maanden wachten om specialist te kunnen zien
