'Het motto bij de overheid lijkt te zijn: vergaderen, vergaderen, vergaderen. Het lijkt af en toe wel op het pupillenvoetbal. Alles moet samen.’ Dat schrijft topambtenaar Mark Frequin (68) in een analyse over ambtelijk leiderschap.
Frequin, werkzaam bij de Algemene Bestuursdienst, sprak met zo'n 200 mensen binnen en buiten de ambtenarij. "Er is een toenemende voorzichtigheid," zegt hij tegen de Volkskrant. "Alles moet afgestemd worden. Dat komt deels omdat veel vraagstukken niet meer binnen de grenzen van één ministerie vallen. Bij onderwerpen als stikstof, klimaat of energietransitie zijn meerdere departementen betrokken. Dan moet je wel samenwerken. Het probleem is echter dat je een bus niet met z’n dertigen kunt besturen. Uiteindelijk moet je ook durven te besluiten: die organisatie of die persoon kan het heel goed, daar hebben we vertrouwen in, die laten we het doen."
Frequin is kritisch over de e-mailcultuur waarbij ieder mailtje in cc gaat naar veel te veel mensen. "De cc’s bij de overheid zijn vaak een vorm van indekken. Alle lagen en instanties moeten op de hoogte zijn, voordat er een knoop wordt doorgehakt. Er zijn al ambtenaren die hebben gezegd: ik reageer alleen nog op mails die aan mij geadresseerd zijn. Ik behoor ook tot die groep, maar in de huidige afrekencultuur kan dat ook een risico zijn. Je wilt niet na tien jaar te horen krijgen: ‘Maar jij stond toch ook in de cc van die mail? Hoe kan het dat je niet hebt geacteerd?"
"Ik vind in elk geval dat er veel meer openheid moet zijn. We moeten ons meer verantwoorden, ook richting onze omgeving. Dat kan moeilijk zijn, omdat je niet weet wat er met informatie wordt gedaan, maar als je alles onder controle wilt houden, creëer je een enorme spanning."
Bron(nen): De Volkskrant