7 redenen waarom luiheid niet bestaat

Lui zijn, het is zo ongeveer de grootste ondeugd in onze samenleving. Alles wat niet direct nuttig is, scharen we onder de veroordelende term luiheid met als gevolg dat we altijd maar bezig blijven en geen tijd meer hebben voor een beetje plezier. Daarbij gaan we er helemaal aan voorbij dat wat luiheid lijkt meestal een andere oorzaak heeft. Een betere baan, een nieuwe hobby, je bent zo bang dat het mislukt, dat je maar helemaal niets probeert. Het lijkt luiheid, maar eigenlijk vrees je dat mensen er achter zullen komen dat je eigenlijk niets kan. Je hoofd boven het maaiveld uitsteken kan weleens leiden tot jaloezie bij anderen. Daarom willen sommige mensen geen volgende stap zetten en ogen ze lui of slap. Denk aan de vrouw die een promotie afslaat, omdat ze dan meer gaat verdienen dan haar man of een hogere status krijgt dan haar vriendinnen. Mensen leggen soms de lat bewust laag om te voorkomen dat anderen hoge verwachtingen krijgen. Ze zijn ogenschijnlijk lui, maar willen eigenlijk vooral weinig verantwoordelijkheid en de vrijheid om te doen wat ze willen. Soms willen we allemaal een beetje vertroeteld worden. Omdat we daar niet om durven te vragen, gedragen we ons lui in de hoop dat een ander dan iets voor ons doet. Een volwassen man die bijvoorbeeld bij zijn moeder op bezoek gaat en zich lekker vol laat stoppen door mams. Het liefst vermijden we conflicten. Een manier om toch ons ongenoegen kenbaar te maken is door niets te doen. Lui op de bank blijven hangen bijvoorbeeld, omdat je vindt dat je partner maar eens koffie moet zetten. In onze cultuur zien we hard werken en druk zijn als iets positiefs, terwijl je lichaam en geest soms gewoon moeten ontspannen. Na een drukke dag op de bank ploffen met een boek betekent niet dat je lui bent, maar dat je je lichaam rust geeft. Bij de kenmerken van een depressie horen vermoeidheid, een gebrek aan motivatie en geen zin meer hebben om iets te ondernemen. Wat iemand ziet als luiheid kan dus ook een onopgemerkte depressie zijn.

Bron(nen): Psychology Today