De Belgische Syriëganger Elias T. staat morgen terecht in Antwerpen als een van de kopstukken van Sharia4Belgium. Hij kan veroordeeld worden tot 10 jaar cel. Zelf zegt hij dit weekend in de Standaard dat hij spijt heeft. "Als iemand kan radicaliseren, kan hij ook deradicaliseren. Het is waar: ik ben erin getrapt en ik heb fouten gemaakt. Maar vandaag ben ik een ander mens.'' Hij past niet in het beeld van de laagopgeleide, werkloze moslimjongere met weinig perspectieven in het leven, die in de klauwen van jihadisten is gevallen. Elias T. had een goed diploma, een zwangere vrouw en een mooie baan. "Ik was, nu ik erop terugkijk, vooral een onstabiele, beïnvloedbare jongeman'', legt hij uit. ''Ik voelde me niet goed in mijn vel eind 2011. Op het moment dat ik vertrok naar Syrië, had ik ruzie met mijn toekomstige schoonouders. Zij wilden dat mijn vrouw verder zou studeren, maar zelf wilde ze liever gaan werken. Die ruzie escaleerde. Mijn vrouw en ik kregen ook ruzie. Ook met mijn eigen ouders boterde het niet echt." "Op een bepaald moment was het genoeg voor mij. Ik wilde iets anders. Ik had van binnen het gevoel dat ik ergens een streep onder moest zetten en opnieuw beginnen. Ik zag de beelden op tv van de gruwel in Syrië die aangericht werd door
Assad. Daar had ik een schuldgevoel over. Ik had het goed, terwijl de mensen daar crepeerden. Ik wilde een martelaar worden van de islam. Vechten tegen de dictator Assad.'' ''En net op dat moment kwam Sharia4Belgium in mijn leven. Dat was de cocktail die mij heeft doen vertrekken. In nog geen jaar tijd ben ik van een heel gewone jongeman radicaal geworden én ben ik vertrokken naar Syrië. Voor het paradijs liet ik alles achter, zelfs mijn zwangere echtgenote.''