In The New York Times wordt vandaag beschreven hoe het nieuwe daten in zijn werk gaat.
Een vrouw liep door Manhattan en zag een aantrekkelijke man die in gezelschap van anderen zat te eten. Ze liep langs zijn tafeltje, legde een klein zwart kaartje op zijn bord en liep daarna door. De man pakte de kaart op en las: 'Kijk goed, anders zou je weleens iets kunnen missen.' Verder naar onderen stond ik kleine letters geschreven: 'Zoek me.' Met daarbij een code en het adres van een nieuwe datingsite voor singles. Match.com is in New York een nieuwe site die wil voorkomen dat singles urenlang gegevens van kandidaten met elkaar en met hun eigen eigenschappen vergelijken. De site wil het daten een mix laten zijn tussen online en 'real-life' romantiek. Je moet als het ware zelf eerst flirten en daarna schiet de techniek je te hulp. Deze methode zou veel organischer zijn dan alleen maar naar je beeldscherm zitten koekeloeren. Op de kaartjes die je zo moet rondstrooien, kunnen allerlei (spannende) teksten staan die de ontvanger wel het gevoel moeten geven dat een heel bijzonder iemand zijn pad heeft gekruist. The New York Times maakte een mooie schets van dit nieuwe geflirt dat ook nog andere verschijningsvormen kent - zie de link. Het is aardig om te lezen en toch doet dat nieuwe daten je enigszins denken aan het oude daten: het valt allemaal niet mee.