De loftrompet over onze opvoeding: "Voor Nederlanders staan het gezin, de eettafel en communicatie centraal"

Nederlandse kinderen zijn de gelukkigste van de wereld volgens een Unicef-rapport over kinderwelzijn in geïndustrialiseerde landen. De Britse Michele Hutchison en de Amerikaanse Rina Mae Acosta, beide getrouwd met een Nederlander, ondervonden aan den lijve hoe Nederlandse kinderen worden groot gebracht en schreven er een boek over, waar wereldwijd belangstelling voor is. "Voor Nederlanders staan het gezin, de eettafel en communicatie centraal. Dat is precies wat kinderen nodig hebben." Ze noemen de gelijkwaardige communicatie tussen ouders en hun kroost als een belangrijke reden voor het levensgeluk van Nederlandse kinderen. Elke ochtend en avond samen eten én praten. "Het is daar dat de kinderen leren communiceren, omdat er naar hen wordt geluisterd. Ze worden geacht mee te denken over de regels. Het is nooit: ‘Waarom? Daarom!’ Kinderen appreciëren dat," vertellen ze enthousiast in het Vlaamse tijdschrift Een andere belangrijke troef van de Nederlandse opvoeding is het ontbreken van prestatiedruk. Zo vinden de beide moeders het geweldig dat de kinderen geen huiswerk krijgen op de lagere school en dat sporten iets is wat je voor de lol doet. "Huiswerk in de lagere school is vooral een last voor de ouders: het kost je veel moeite om je kind achter de veren te zitten. Terwijl: uit Amerikaans onderzoek blijkt dat het tot niet zoveel leidt, al dat huiswerk. In Engeland heb je nu zelfs cursussen voor ouders: ‘Hoe help ik mijn kind met zijn huiswerk?’" Een derde argument voor het Nederlandse kindergeluk is hun autonomie. Een van de twee schrijfsters vertelt: "Als ze 4 of 5 jaar zijn, mogen Nederlandse kinderen al eventjes zonder toezicht in het park gaan spelen. Ik schrok wel even, de eerste keer dat ik hier in Amsterdam-Noord kleine kinderen alleen zag spelen. In Amerika is zoiets strafbaar. De Belgische psychiater Damiaan Denys verwoordde het mooi: ‘Nederlanders leren hun kinderen zwemmen in plaats van een hek rond al dat water te zetten.’ Ze zijn niet bezig, zoals Engelse ouders, met alles wat kan misgaan. De dochters van mijn stiefzus mogen op hun Engelse basisschool met niks meer spelen – geen bal, geen springtouw. Zelfs radslag is er verboden." Tenslotte zijn Nederlandse moeders kampioen parttimen. Zo hebben ze veel tijd om met hun kinderen door te brengen. "I "Hier wordt zwaar de nadruk gelegd op het belang van slaap, terwijl Britten en Amerikanen prat gaan op hun slaapgebrek." Hun boek, getiteld 'De gelukkigste kinderen van de wereld, opvoeden The Dutch Way', is vooral bedoeld als boodschap aan Angelsaksische ouders. "Ze zijn alleen nog maar bezig met helikopteren, hun kinderen te dwingen huiswerk te maken of piano te oefenen, zelf afspraken voor hen te regelen, ze overal met de auto naartoe te brengen. Dat is absoluut uitputtend voor ouders." Maar het is ook een waarschuwing voor Nederlanders: "Hou vast aan jullie model. Ga niet voor de prestaties en de dure bijlessen. Want in de rijke buurten van Amsterdam-Zuid zie je het fenomeen van de private tutor nu ook de kop opsteken."

Bron(nen): Humo