Samoa, Guam of de Salomonseilanden, het klinkt allemaal exotisch en paradijselijk, maar vooral voor de jongeren in de eilandstaten is er weinig moois aan: hun ouders accepteren hun moderne leefstijl niet en de werkloosheid is gigantisch. Helaas kiezen ze veel te vaak voor zelfdoding als oplossing. Met 30 zelfdodingen op 100.000 mensen, verdubbelen de eilanden in de Grote Oceaan het wereldwijde gemiddelde, schrijft Belgisch tijdschrift Knack. Tien jaar geleden waren er in het hele gebied naar schatting jaarlijks 331.000 zelfmoorden, goed voor 38 procent van het wereldtotaal. De eilanden kennen een relatief jonge bevolking. 54 procent is jonger dan 24 jaar. Jongeren in de leeftijdscategorie 15-29 zouden het grootste risico lopen op zelfdoding. Een van de oorzaken is de hoge jeugdwerkloosheid. Er zijn op de eilanden wel steeds meer goede opleidingen, maar geen banen. Zeker de helft van de afgestudeerde jongeren vindt geen baan en kan daardoor niet het welvarende leven leiden dat ze voor ogen hebben. Een andere belangrijke reden voor het hoge zelfmoordcijfer is de moeizame relatie met familie. De jongeren willen een moderne levensstijl gebaseerd op individuele vrijheid en onafhankelijkheid. Dat strookt niet met de verwachtingen van hun ouders. Niet zelden verbreken familieleden het contact, maar daar worden ze niet gelukkig van. Toch zoeken ze bijna nooit hulp. "Jongeren weigeren om hulp te zoeken omdat ze het stigma vrezen dat op geestelijke gezondheid en zelfdoding rust", zegt een hulpverlener. "Dit, samen met onze cultuur van stilte heeft hen verder weggedreven en gedwongen om hun emoties te onderdrukken."
Bron(nen): Knack