De
foto van zijn lichaam,
dood en eenzaam in de vloedlijn, werd een keerpunt in de vluchtelingencrisis. Zo zagen gelukszoekers er dus uit, realiseerde menigeen zich. En in veel landen, het minst misschien in Nederland, sloeg de vijandige stemming tegen de parasieten op weg naar onze welvaart om. Maar de familie van Aylan wil niet dat hij de geschiedenis in gaat als een dood kind. Zij willen dat hij herdacht wordt als dit levende, levenslustige kind, Vol verwachting van het leven.