De hoge misdaadcijfers onder Marokkanen mag je niet verklaren uit cultuur, schrijft Hans Werdmölder van de Universiteit van Utrecht. Werdmölder in de Volkskrant: "Want stel je voor dat er wél een verband zou zijn. Dat zou impliceren dat we te maken hebben met een groepering die hier niet thuis hoort. "Criminaliteit van Marokkaanse jongens leent zich bij uitstek voor de projectie van onderbuikgevoelens. Maar dat betekent niet dat cultuur geen rol speelt in het criminele gedrag van Marokkanen. De suggestie dat de Marokkaanse cultuur of de islam misdaad produceert, is onzinnig. Het gaat immers om jongeren die in Nederland zijn geboren en opgegroeid, maar gesocialiseerd zijn in Marokkaanse gezinnen. Toch spelen Marokkaanse culturele patronen als eer, schaamte, trots, wantrouwen en hoge gevoeligheid wel degelijk een rol in hun gedrag. Mede doordat Marokkaanse jongeren veel meer dan bijvoorbeeld Turkse jongeren in contact staan met de Nederlandse samenleving, zijn wij dagelijks getuige van veel culturele botsingen, die zich ondermeer uiten in agressief gedrag en criminaliteit. De hoge criminaliteit onder Marokkaanse jongeren is de negatieve uitkomst van het samenspel van sociale, culturele en individuele factoren. Iedere analyse die de culturele factor uitsluit, is gedoemd tot eenzijdigheid en brengt ons verder weg van broodnodige oplossingen. In het boek Staatssecretaris of seriecrimineel schetst NRC-journalist Andersson Toussaint een nog veel dramatischer beeld. In bepaalde delen van Amsterdam West leeft een grote groep Marokkanen, die zich bovenal Marokkaan voelt. Een gemeenschap die de Nederlanders en het Westen vijandig gezind is. Gemiddeld twee keer per week wordt hijzelf bedreigd, onbeschoft of agressief bejegend door voor het merendeel jongens van Marokkaanse afkomst. Hun gedrag heeft zonder twijfel een racistische oorsprong want het feit dat hij een autochtone Nederlander is, is voor hen blijkbaar al voldoende. Ziedaar het echte multiculturele drama dat zich in slechts twee generaties heeft voltrokken, zonder dat verantwoordelijke bestuurders bij machte waren er iets aan te doen."
Bron: de Volkskrant