Je populariteit als kind werkt door in de rest van je leven

Wie waren vroeger de cool kids? Wie was gewoon geliefd en wie was een buitenbeentje? We weten het allemaal nog. Vooral je populariteit op de basisschool speelt een rol in je latere leven. Docent Mitch Prinstein van Yale University legt in Psychologie Magazine uit waarom de status die je had op de middelbare school juist negatieve effecten kan hebben op geluk en succes. "Populariteit speelt misschien nog wel een grotere rol in het voorspellen van geluk en succes dan veel andere dingen die we gewend zijn te onderzoeken, zoals IQ of sociaaleconomische status," begint hij. Wie weinig populair is als kind, heeft bijvoorbeeld meer kans op psychische problemen en wordt vaker crimineel, terwijl populaire kinderen juist vaker een mooie baan, fijne relaties en een goede gezondheid hebben. Het hangt dan wel helemaal af van het soort populariteit. Prinstein onderscheidt status en innemendheid. "Bij groepen kinderen vanaf drie jaar kun je al zien wie het aardigst wordt gevonden door leeftijdsgenoten. Dan heb je het over innemendheid en dat is belangrijk in het leven. Je bent innemend als anderen om je geven en je vertrouwen, als ze er blij van worden wanneer je bij ze in de buurt bent. Onder jonge kinderen zijn de innemendste kinderen het populairst."

Tieners Als tiener gaat status pas een rol spelen. "Dit streven naar status blijkt gerelateerd aan succes in werk en relaties op lange termijn, maar dan in tegengestelde richting. Degenen die op school de hoogste status hadden, doen het later juist slechter. Dat heeft twee oorzaken. Ten eerste hebben ze snel de neiging agressie te gebruiken en anderen te kleineren om hun eigen status te verhogen."

"Dat is uiteindelijk niet de beste manier om goede relaties op te bouwen, zowel professioneel als persoonlijk. In de wereld van volwassenen wordt het als te agressief beschouwd. Het leidt misschien tot resultaat op korte termijn, maar ook tot problemen op lange termijn. Deze mensen worden makkelijk aangenomen voor banen, en eveneens sneller ontslagen of gedegradeerd. Hun partners beoordelen de relatie als minder goed. Daarnaast lijken ze meer risico te lopen op depressie, angstklachten en verslaving."

"Een tweede punt is dat we bij volwassenen meer neerkijken op openlijk status zoeken dan bij jongeren. Als tiener heeft het voordelen: populaire kinderen die hun populariteit te danken hebben aan status, krijgen vaak meer hulp en meer toegang tot mensen om mee te daten. Ze komen er ook iets gemakkelijker mee weg als ze in de problemen komen of riskant gedrag vertonen. Maar is iemand als volwassene nog steeds veel met status bezig, dan focust hij op waarden die we eigenlijk ongepast vinden, zoals het blind najagen van rijkdom en macht."

Jong kind Het is dus juist de populariteit die we als jong kind genieten, die een voorspeller is voor geluk en succes én die constant blijft gedurende het leven. "Dat blijkt uit studies waarin geaccepteerde, geliefde kinderen uit de ene groep werden geïntroduceerd in een nieuwe groep kinderen, die ze nooit eerder hadden ontmoet. Binnen zo’n drie uur waren ze meestal weer volledig geaccepteerd. Hetzelfde gebeurde andersom met afgewezen kinderen. Het is heel opmerkelijk hoe we deze patronen automatisch herhalen en dat gaat gewoon door als we volwassen zijn."

Er is nog een derde groep: de onzichtbare kinderen. "Onzichtbaar zijn is iets waar we ons vroeger veel zorgen over maakten. Maar onderzoek wijst uit dat veel van deze kinderen het erg goed doen. Zo gauw ze in een nieuwe groep komen, zijn ze vaak erg goed in veranderen en contact maken met mensen."

Social media Prinstein vindt social media een groot probleem, omdat de focus daardoor veel meer op status komt te liggen en minder op innemendheid. "Ik denk dat we kinderen vooral de boodschap moeten meegeven dat ze niet naar status hoeven te streven – zelfs als de hele wereld daar op hamert – en dat het belangrijker is om innemend te zijn. Innemendheid is namelijk de manier om oprechte sociale connecties te ontwikkelen en daar heb je je hele leven veel profijt van. We zouden onze kinderen meer kunnen helpen om hier beter in te worden. Zelfs het minst coole kind uit de klas kan dit leren en zo uiteindelijk helemaal goed terechtkomen."

Bron(nen): Psychologie Magazine