Het is het tegenovergestelde van de lange lunchpauzes met warme maaltijd die kinderen in het zuiden van Europa gewend zijn: het continurooster waarbij scholieren héél snel een broodje naar binnen moeten werken om zo om 14.00 uur naar huis te kunnen.
Vroeger duurde een schooldag tot half vier. Tussen de middag was er tijd om naar huis te gaan voor een lekkere door moeder klaargemaakte lunch. Je kon rustig eten, nog wat spelen en daarna op je gemakje weer naar school. Tegenwoordig zijn de pauzes zo kort dat kinderen met een halfvolle broodtrommel thuiskomen, omdat ze geen tijd hadden om hun brood op te eten. Sommigen krijgen witte bolletjes mee, omdat je die sneller naar binnen werkt. Alles om de dag nog efficiënter in te delen.
Voedingsdeskundige Floor Scheffer viel ook op dat haar dochter haar lunchtrommel niet leeg mee terugbracht. Ze kwam erachter dat veel kinderen maar een kwartier lunchpauze hebben. "In de praktijk is dat zelfs nog korter. Want ze moeten in die vijftien minuten ook nog naar de wc, handen wassen, noem maar op", vertelt ze
bij RTL Nieuws.
Ze is het daar niet mee eens. "Wij leren onze kinderen met die korte lunchpauzes dat eten iets is dat je tussendoor doet. Even snel brandstof erin en door met de dag." Als je dat als kind al leert, zul je het als volwassene ook normaal vinden om je eten snel achter de computer weg te werken. "Het is een cultuurding dat wij dat heel normaal vinden. Dat is het niet."
Jaap Seidell, hoogleraar Gezondheid en Voeding aan de Vrije Universiteit, beaamt: "In heel veel landen om ons heen is een lunch die op school wordt aangeboden heel normaal. Gratis, of ouders betalen een inkomensafhankelijke bijdrage. Maar met elkaar aan tafel zitten en drie gangen eten, zoals in Frankrijk, dat lukt niet in een kwartier. Daar heb je tijd voor nodig."